تاثیر شیوههای مختلف الگودهی بر یادگیری سرویس بدمینتون در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی

کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی مشکلات زیادی در یادگیری مهارتهای حرکتی دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیرشیوه های مختلف الگودهی بر یادگیری مهارت سرویس بدمینتون در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی بود. مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانش آموزان دارای اختلال هماهنگی رشدی 12 ساله شهر کرمانشاه بود که 30 نفراز آنها بصورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت کردند. در ابتدا پیش آزمون سرویس بدمینتون از کلیه شرکت کنندگان اخذ شد و سپس در دو گروه مشاهده مدل ماهر و مبتدی قرار گرفتند. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی ویلسون، آزمون ارزیابی حرکات جنبشی کودکان هندرسون و آزمون سرویس بلند پول (1969) بود. برنامه تمرین شامل 8 هفته سه جلسه ای بود که در هر جلسه شرکت کنندگان 6 بلوک 20 کوششی سرویس بدمینتون را اجرا کردند و تعداد دریافت الگو در هر بلوک برای همه شرکت کنندگان 10 مرتبه بود. جهت آنالیز داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از مدل مبتدی در مقایسه با مدل ماهر تاثیر معناداری در بهبود امتیازات سرویس بدمینتون در پس آزمون داشت. پیشنهاد می شود در آموزش مهارتهای ورزشی به کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی از مدل مبتدی استفاده شود.

The effect of different modeling methods on learning sport skills in DCD girls

Abstract Children with developmental coordination disorder have many difficulties in learning motor skills. The aim of this study was to investigate the effect of different modeling methods on learning badminton service in children with developmental coordination disorder. The present study was a quasi-experimental study with a pretest and posttest design. The statistical population of this study was all 12-year students with developmental coordination disorder in Kermanshah, 30 of whom participated in the present study voluntarily. First, the badminton service pre-test was taken from all participants and then they were divided into two groups of observing the skilled and novice model. The instruments of the present study included the Developmental Coordination Disorder Questionnaire (DCDQ'07), Movement Assessment Battery for Children (MABC-2) and Pool long service test (1969). The training program consisted of 8 weeks of three sessions in which the participants performed 6 blocks of 20 badminton services in each session and 10 patterns in each block was provided for all participants. Analysis of covariance was used to analyze the data. The results showed that the use of the beginner model in comparison with the skilled model had a significant effect on improving the badminton service scores in the post-test. It is suggested to use an novice model in teaching sports skills to children with developmental coordination disorder.