تاثیر گذراندن اوقات فراغت بر بروز بزهکاری در دانش آموزان دبیرستان پسرانه

هدف از مطالعه حاضر تاثیر گذراندن اوقات فراغت بر بروز بزهکاری در دانش آموزان دبیرستان پسرانه در شهرستان شاهین دژ بود. این پژوهش از نظر راهکار اجرایی، پیمایشی و از نظر تکنیک تحلیلی، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دبیرستان در سال تحصیلی 1400- 1399 با حجم 750 تشکیل می داد .روش نمونه گیری از نوع (دردسترس) و حجم نمونه با توجه به مدل کرجسی- مورگان، 254 نفر در نظر گرفته شد. برای جمع آوری داده ها پژوهش حاضر از سه پرسشنامه، بزهکاری سهامی و همکاران (2017)، نشانه های روانشناختی (سلامت روان) تنهای رشوانلو و سعادتی (1394)، اوقات فراغت حسینی زارع و همکاران (1397) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی، آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه در نرم افزار spss vs.21 استفاده شد. یافته ها نشان داد که متغیر اوقات فراغت توان پیش-بینی متغیر بزهکاری را با 43/ = r2 در سطح اطمینان 95 درصد را دارد. یعنی افزایش اوقات فراغت، باعث افزایش بزهکاری می شود. متغیر سلامت روان (متغیر مداخله گر)؛ فقط مولفه ها روان گسستگی، احساسات بین فردی، وسواس و اجبار، اضطراب و افسردگی بیشترین تاثیر را در بروز بزهکاری داشتند. درنتیجه می توان گفت متغیر اوقات فراغت با مداخله گری متغیر سلامت روان، متغیر بزهکاری را تبیین و پیش بینی می نمایند و معنی دار هستند. بنابراین پیشنهاد می شود که مسئولان دولتی، مدیران و معاونین مدارس، خانواده ها و خیرین در جهت توسعه و ساخت اماکن و زیرساخت های بیشتر و متنوع جهت گذارندن اوقات فراغت دانش آموزان تلاش نمایند. مدیران و معاونین مدارس، اولیاء و خانواده ها هم در زمان اوقات فراغت دانش آموزان، مدیریت و نظارت بیشتری را اعمال کنند.

The effect of spending leisure time on the incidence of Delinquency in boys' high school students

The purpose of the present study was to the effect of leisure time on the incidence of delinquency in boys' high school students in Shahindezh. Methodology of the research in terms of the, in terms of the strategy, was scrolling, and in terms of analytical, was descriptive-correlation. The statistical population of the study consisted of high school students in the academic year 1390-1400 with a volume of 750. Sampling method of type (available) and sample size according to Krejcie-Morgan model, 254 people were considered. To collect data, the present study used three questionnaires, delinquency Sahami et al. (2017), psychological symptoms (mental health) Tanhaie rashvanloo and saadati (2015), leisure time of Hosseini Zare et al. (2018). To analyze the data, descriptive and inferential statistics methods, multiple regression analysis test were used in SPSS software. The results showed that leisure time variable can predict delinquency variable with R2adj= 0.43 at 95% confidence level. This means that increasing leisure time increases delinquency. Mental health variable (confounding variable), only components of psychosis, interpersonal emotions, obsession and coercion, anxiety and depression had the greatest impact on the incidence of delinquency. As a result, it can be said that leisure time variable with intervention of mental health variable explains and predicts delinquency variable and is significant. Therefore, it is suggested that government officials, principals and deputies of schools, families and benefactors try to develop and build more and more diverse places and infrastructures to provide leisure time for students. School administrators, parents and families also exercise more management and supervision during students' leisure time.