بررسی نقش استرس شغلی با کیفیت زندگی در مربیان ورزشی در شهر تهران

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی نقش استرس شغلی با کیفیت زندگی در مربیان ورزشی در شهر تهران می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل مربیان مرد به تعداد 2069 و زن به تعداد 1297 بود که از این بین بر اساس جدول حجم نمونه مورگان و براساس انتخاب تصادفی ساده تعداد 327 مرد و 297 زن به عنوان نمونه آماری تحقیق حاضر انتخاب گردیدند. در این پژوهش از دو پرسشنامه استرش شغلی فلیپ ال زایس (1992) و پرسشنامه کیفیت زندگی نسخه جهانی استفاده گردید. به منظور بررسی داده های تحقیق از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین کیفیت زندگی و استرس شغلی مربیان رابطه معناداری منفی به مقدار 383/0- وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که بین استرس شغلی و ابعاد کیفیت زندگی مربیان نیز رابطه منفی معناداری وجود دارد. بنابراین پیشنهاد می گردد ضمن توجه به غنی سازی کیفیت زندگی مربیان، سطح استرس شغلی آنان را کاهش داد. کلمات کلیدی: استرس، کیفیت زندگی، مربیان ورزش