اثر حاد گرم کردن به چهار شیوه نیرومندسازی پس فعالی بر فعالیت الکترومایوگرافی و توان انفجاری کشتی گیران دانشگاهی

مقدمه و هدف: گرم کردن یکی از عوامل اثرگذار بر عملکرد ورزشی است و استفاده از روش نیرومند سازی پس فعالی در مرحله اختصاصی گرم کردن می تواند باعث افزایش عملکرد ورزشکاران شود. براین اساس هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر حاد گرم کردن به چهار روش نیرومندسازی پس فعالی بر فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب هنگام پرش عمودی کشتی گیران دانشگاهی بود.روش: 12 نفر از کشتی گیران دانشگاه گلان به صورت تصادفی انتخاب شدند که پس از بررسی سابقه و سلامت ورزشکاران دو نفر از آنها به دلیل مصدومیت در اندام تحتانی از پژوهش حاضر کنار گذاشته شدند و 10 نفر از کشتی گیران دانشگاه گیلان با میانگین سنی 21/2±30/21سال، قد03/5±60/172 سانتی متر، وزن72/5±10/71 کیلوگرم و bmi22/1 ±86/23داوطلبانه در این طرح متقاطع شرکت کردند. آزمودنی ها در پنج روز و با فاصله 72 ساعت از هم هر پنج پروتکل 1- گرم کردن معمولی(دویدن روی تردمیل با سرعت 9 کیلومتر بر ساعت به مدت 5 دقیقه و انجام حرکات کششی ظرف 3 ثانیه)، 2) اجرای حرکات پلایومتریک 3( نوبت 10 تکراری حرکت پرش به طرفین از روی جعبه به ترتیب 20، 40، 60 سانتی متری) و در بین هر نوبت استراحت 30 ثانیه ای در نظر گرفته شد. 3) اجرای نیم اسکات پویا 3 نوبت 3 تکراری با 90 درصد یک تکرار بیشینه و با 2 دقیقه استراحت بین هر نوبت) 4) اجرای نیم اسکات ایستا با 3 نوبت 5 ثانیه ای با 90 درصد یک تکرار بیشینه با استراحت دو دقیقه ای بین هر نوبت 5) اجرای تمرینات ترکیبی (contrast) که شامل ترکیبی از اسکات پویا با 3 تکرار 90 درصد یک تکرار بیشینه و حرکت پلایومتریکی (پرش به طرفین) با 10 تکرارکه با استراحت 2 دقیقه ای بین هر نوبت را بصورت تصادفی اجرا کردند. آزمون پرش عمودی بعد از پنج دقیقه ریکاوری بعد از هر پروتکل انجام گرفت و فعالیت emg عضلات چهار سر رانی در فاز کانسنتریک پرش و هنگام انقباض ارادی بیشینه(mvc) ثبت و شاخص rms/mvc استخراج گردید. برای تحلیل آماری داده ها از اندازه گیری مکرر استفاده شد.یافته ها: ارتفاع پرش عمودی بعد از چهار پروتکل(پلایومتریک، اسکات ایستا و پویا و کانترست) به طور معناداری نسبت به گرم کردن معمولی(کنترل) افزایش معناداری داشت)05/0(p=. اما در فعالیت emg عضلات راست رانی تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین فعالیت emg عضله پهن جانبی در پروتکل کانترست و پلایومتریک نسبت به بقیه پروتکل افزایش معناداری داشت)05/0(p=.

Acute Effect of four method Post-activation potentiation Warm-up on explosive power and electromyography performance of collegiate wrestlers

Background: the aim of this study was to determine the acute effect of plyometric, squat and contrast performing (post-activation potentiation) on vertical jump performance and EMG activity of the selected muscle in collegiate wrestlers during a vertical jumping. The subjects were 10 collegiate wrestlers with the characteristics of (age: 20.94±2.21 years, weight: 71.10±5.72 kg, height: 172.60±5.03 cm and BMI: 23.86±1.22) that voluntary participate in this study. The subject performed each of the five protocol 1.Common warm up (the running of the treadmill with the speed of 9km/h in 5 minutes and stretch movements on 3 minutes), 2. Warm up and 3 set with three repetitions of dynamic half squat with 90% 1RM, 3. Warm up and 3 set with five second of static half squat with 90% 1RM, 4. Warm up and 3 set with ten repetitions of side-to-side plyometric training, and 5. Warm up and contrast training (3 set with 3 repetition of dynamic half squat with 90% 1RM+ 3 set with ten with ten repetitions of side-to-side plyometric training) in five different days and randomizes condition. In 5 minute of recovery from each protocol, subjects were examined with the vertical jump test, and EMG activity of quadriceps muscles were recorded in concentric phase of the jumping and during maximum voluntary contraction (MVC). The RMS/MVC index was derived from muscles EMG signals. One-way ANOWA with repeated measure was used to date analysis. Result: the vertical jumping height have significantly improved after the all protocols (post-activation potentiation) compared to common traditional warm up. But no significant differences was found among the rectos femoris muscle electrical activity in five different conditions (P?5.05).but have significant differences was found among the vastus lateralis muscle electrical activity in contrast and plyometric protocol compared to other protocol (P?0.05).conclusion: the specific warm up method via using plyometric, static and dynamic half squat and contrast training probably can improve the wrestlers subsequent power performance. These changes are related to intramuscular variations.