تحلیل و مقایسه هوش هیجانی و سبک زندگی ورزشکاران نخبه تیمی و انفرادی

به نظر می‌رسد هوش هیجانی به مثابه یک سازه روانشناختی می‌تواند نقش مهمی در زندگی ورزشکاران داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر نیز تحلیل و مقایسه هوش هیجانی و سبک زندگی و نیز بررسی رابطه این دو متغیر در ورزشکاران نخبه تیمی و انفرادی شهر کرمانشاه بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بود و جامعۀ آماری آن کلیۀ ورزشکاران نخبه تیمی و انفرادی شهر کرمانشاه بودند که از بین آن‌ها 160 نفر (80 نفر تیمی و 80 نفر انفرادی) در این تحقیق شرکت کردند. از پرسشنامه‌های هوش هیجانی ویزینبرگ (1998) و سبک زندگی لعلی و همکاران (1392) برای جمع‌آوری داده‌های تحقیق استفاده شد. آزمون‌های آماری کلوموگروف اسمیرنوف، فریدمن، خی دو و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون z فیشر نیز برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌های پژوهش در سطح معنی‌داری 05/0≥p استفاده شد. نتایج نشان داد که هوش هیجانی ورزشکاران رشته‌های انفرادی به طور معنی‌داری بیشتر از ورزشکاران تیمی است. همچنین، بین اولویت‌بندی مولفه‌های سبک زندگی و همینطور هوش هیجانی در ورزشکاران نخبه انفرادی و تیمی تفاوت معناداری وجود داشت. رابطه بین هوش هیجانی و سبک زندگی در هر دو گروه از ورزشکاران تیمی (430/0=r) و انفرادی (298/0=r) معنی‌دار بود با این‌حال، نتایج آزمونz فیشر نشان داد که بین این دو ضریب همبستگی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0

Analysis And Comparison Of Emotional Intelligence And Life Style Of Elite Team And Individual Athletes

It seems that emotional intelligence (EI) as a psychological structure could have an important role in athlete’s life. Therefore, the purpose of this study was to analysis and comparison of emotional intelligence and lifestyle and also investigate the relationship between these variables in team and individual elite athletes of Kermanshah city. This survey was descriptive and its statistical population was all team and individual elite athletes of Kermanshah city that among them, 160 people (80 team and 80 individual athletes) participated in this study. Vezinberg’s emotional intelligence (1998) and La,li et al’s lifestyle (2013) questionnaires were used to collect data. Kolmogorov-Smirnov, Friedman, Chi square, Pearson correlation coefficient and Fisher Z statistical tests were also used to analyze data and test research’s hypothesis in P?0.05 significant level. The results showed that EI of individual athlete’s was significantly more than team athletes’. In addition, there were significant differences in prioritization of EI and also lifestyle subscales of team and individual athletes. The relationship between EI and lifestyle was positively significant in both team (r=0.430) and individual (r=0.298) athletes. However, the results of Fisher Z showed that there is no significant difference in between this two correlation coefficients (P>0.05). It can concluded that, Individual athletes having more EI, might have more high-quality lifestyle and could have better athletic performance. Furthermore, familiarizing athletes with EI concepts and its application in personal and athletic life, may effects on their high-quality lifestyle and athletic success.