بررسی اثربخشی آموزش مسئولیت شخصی- اجتماعی(Tpsr) بر اشتیاق ورزشی و خودکارآمدی ورزشی در ورزشکاران نوجوان

هدف از پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مسئولیت شخصی- اجتماعی بر اشتیاق ورزشی و خودکارآمدی ورزشی در ورزشکاران نوجوان می باشد. روش تحقیق نیمه تجربی، از نوع تحقیقات کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه ورزشکاران نوجوان تیم های ورزشی گروهی شهر کرمانشاه بوده ، نمونه آماری 30 ورزشکار نوجوان بین 15 تا 18 سال بود که به طور منظم در تمرینات حضور داشتند، که به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. در این پژوهش بر اساس پژوهش نورایندری و همکاران(2018) ورزشکاران نوجوان تحت برنامه آموزشی مسئولیت شخصی و اجتماعی (tpsr)طی 10 جلسه آموزش 90 دقیقه ای قرار گرفتند. برای سنجش شور و اشتیاق به فعالیت ورزشی پرسشنامۀ شور و اشتیاق به فعالیت والرند (2003) و سنجش خودکارآمدی از پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کواریانس و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 22 انجام شد. نتایج نشان داد آموزش مسئولیت شخصی- اجتماعی بر اشتیاق ورزشی و خودکارآمدی ورزشی در ورزشکاران نوجوان اثر معنی داری دارد. می توان گفت هدف اصلی تربیت بدنی و فعالیت های ورزشی سالم، توسعه و تکامل رفتارآدمی در تمامی ابعاد فردی و اجتماعی آن است. .بنابراین مربیان تیم های ورزشی، معلمان تربیت بدنی ، ابعاد تربیتی و اهداف مختلف حیطه عاطفی را در برنامه های خود مورد توجه قرار دهند

Evaluation of the effectiveness of personal-social responsibility training (TPSR) on sports enthusiasm and sports self-efficacy in adolescent athletes

The aim of this study was to investigate the effectiveness of personal-social responsibility training on sports enthusiasm and sports self-efficacy in adolescent athletes. The present research method is quasi-experimental, which is an applied research. The statistical population of the present study consisted of all adolescent athletes of group sports teams in Kermanshah. The statistical sample consisted of 30 adolescent athletes between 15 and 18 years old who regularly participated in sports exercises, this number was randomly selected and divided into experimental and control groups. In this study, based on the research of Noraindri et al. (2018), adolescent athletes underwent a personal and social responsibility training program (TPSR) during 10 90-minute training sessions. The Walrend (2003) Passion and Involvement Questionnaire was used to measure sports enthusiasm and the Scherer et al. (1982) Self-Efficacy Questionnaire was used to measure self-efficacy. In the descriptive statistics section, tables, graphs, means and standard deviations were used. Covariance tests were also used in inferential statistics. All data analysis process of the present study was performed using SPSS software version 22. The results showed that personal-social responsibility training has a significant effect on sports enthusiasm and sports self-efficacy in adolescent athletes. In this regard, it can be said that the main goal of physical education and healthy sports activities is the development and evolution of human behavior in all its individual and social dimensions. Therefore, it is suggested that coaches of sports teams, physical education and sports teachers pay attention to the educational dimensions and different goals of the emotional field in their programs and in this regard, communicate with parents and other colleagues of sports teams.