بررسی تاثیر یک دوره 30 ساعتی محرومیت از خواب بر روی توان بی‌هوازی بیشینه در پسران رشته ژیمناستیک شاخه پارکور

هدف: بررسی تاثیر یک دوره 30 ساعتی محرومیت از خواب بر توان بی هوازی بیشینه در پسران رشته ورزشی ژیمناستیک در شاخه پارکور، مدنظر محقّقان قرار گرفت. روش تحقیق: تعداد 30 ورزشکار از این رشته که بین 18 تا 21 سال سن داشتند از بین ورزشکاران توانمند استان به صورت تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان این پژوهش به دو گروه مساوی 15 نفری به عنوان گروه کنترل و گروه آزمایش تقسیم شدند. داده های توان هوازی ورزشکاران قبل از شروع آزمون توسط آزمون رست اندازه گیری و ثبت شد. سپس توان بی هوازی دو گروه بعد از گذشت 30 ساعت مجدد ارزیابی شد. با این تفاوت که گروه کنترل خواب طبیعی را از لحاظ کمی و کیفی در طول این 30 ساعت تجربه کرد اما گروه آزمایش در طول این 30 ساعت از خواب محروم بود. یافته ها: جهت تجزیه تحلیل آماری از t مستقل برای مقایسه تغییرات متغیرهای وابسته بین گروهی در دو گروه آزمایش و کنترل و از آزمون t همبسته برای مقایسه تغییرات متغیرهای وابسته درون گروهی در سطح معنی داری 5٪ استفاده شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که 30 ساعت محرومیت از خواب می تواند تاثیر معنی داری بر توان بی هوازی فرد داشته باشد و در این فاکتور بی خوابی تاثیر منفی خود را به وضوح نشان داد.