بررسی علل و عوامل فردی فقر در سیره امیرالمومنین(ع)

پژوهش حاضر علل و عوامل فرهنگ فقر و فقرزدایی در سیره امیرالمومنین(ع) در کتاب مقدس نهج‏البلاغه مورد بررسی قرار داده است. فقر در نهج‏البلاغه به عنوان یک پدیده شوم فردی و اجتماعی است و به معنای نداری، کمبود و از جهت برخی مصادیق، نادانی می‏باشد. فقر در نهج‏البلاغه، علت‏های فردی و اجتماعی فراوانی دارد. در این مقاله برای جلوگیری از اطاله‏ی کلام فقط عوامل فردی فقر مورد بررسی قرار گرفته که از جمله علل فردی آن می‏توان به تنبلی و سستی، بیکاری، اسراف و تبذیر، ناسپاسی و کفران نعمت، ترک دنیا و گوشه نشینی و.. . اشاره کرد. هدف از نگارش این مقاله، یافتن راهکارهای عملی جهت برطرف کردن این معضل بزرگ در جامعه می‏باشد. روش این تحقیق توصیفی تحلیلی با فن کتابخانه‏ای است.