فقرزدایی با بهره گیری از مولفه‏های فرهنگی و با تاکید بر سیره عملی امیرمومنان(ع)

مستقل دانستن اقتصاد از مولفه‏های فرهنگی، تفکر غالبی است که بر این شاخه از علوم انسانی سایه افکند و این تفکر در ادامه‏ی تلاش هایی است که پس از رنسانس در جهت فاصله گرفتن از دین و امور معنوی در غرب صورت گرفت؛ تلاشی که تصور می شد لازمه‏ی نگاه علمی است و دین و مقولات فرهنگی را معلول جهل می دانستند؛ بر این اساس زعم غالب این بود که اقتصاد تنها بر پایه‏ی قوانینی حاکم بر طبیعت می‏تواند به اهداف مورد نظرش مانند فقرزدایی و توزیع عادلانه برسد و این در حالی است که بنابر رویکرد اسلام و به خصوص بنابر آنچه در سیره‏ی حکومتی امیرمومنان علی(ع) کاملا مشهود است، اهداف مزبور با دخالت عوامل و عناصر فرهنگی قابل دستیابی بوده و تنها با حاکمیت دادن به فرهنگی دینی می‏توان بدان مقصد اعلا دست یافت، تا جایی که به تصریح قرآن‏کریم فرستادن پیامبران الهی برای نیل به این مقصود است؛ وقتی برقراری عدالت به عنوان هدف از بعثت انبیاء معرفی می‏شود، معنای آن این است که در تحقق این مهم قوانین فرامادی تاثیرگذار بوده و جستجوی تنها در قوانین حاکم بر جهان مادی، بی نتیجه می باشد. اثر پیش رو در تلاش است تا وابسته بودن اقتصاد به مقولات فرهنگی را در کلیۀ بخش ها و بخصوص در زمینه‏ی فقر‏زدایی و توزیع عادلانه به اثبات رسانده و این هدف را تنها در حاکمیت بخشیدن به فرهنگ اسلامی معرفی نماید. روش تحقیق مقاله‏ی حاضر تحلیلی توصیفی بوده و داده‏های اولیه‏ی آن از کتابخانه‏های الکترونیکی در فضای مجازی و کتابخانه‏های حقیقی در فضای واقعی تهیه و گردآوری شده است.