تاثیر آموزش بر سواد عاطفی و هیجانی دانش آموزان ابتدایی

آموزش به‌معنی آموختن، یاددادن و تعلیم در برابر تربیت می‌‌باشد. در جوامع ابتدایی، آموزش محدود به انتقال فرهنگ بود و هدف آن پرورش فرزندان بگونه‌ای بود که بتوانند اعضا خوبی برای گروه یا قبیله‌شان باشند. یک انسان اولیه دنیا را به شکل ثابت و تغییرناپذیر می‌دید. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ی بین سواد عاطفی و هیجانی در دانش آموزان ابتدایی و همچنین بررسی تاثیر آموزش بر سواد عاطفی و هیجانی بوده است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، به شیوۀ بررسی اسنادی است. وقتی فردی دارای هوش عقلی یا بهره ی هوشی بالایی است، لزوماً دارای هوش هیجانی بالا نیست.هوشمند بودن یک امتیاز است که البته تضمینی برای موفقیت در زندگی و روابط بین فردی و اجتماعی نخواهد بود. لازمه-ی ایجاد سوادهیجانی و سوادعاطفی نیز فراهم نمودن بسترهای آموزشی مناسب می باشد. سواد هیجانی خود، بخشی از هوش هیجانی است و در صورتی که فرد هوش هیجانی نداشته باشد، سواد هیجانی نیز در او شکل نخواهد گرفت. همچنین می توان گفت که آموزش عاطفی در مدارس ضرورتی بی چون و چرا است