نمای آموزش عالی در آینه کرونا

هدف این مطالعه نشان دادن تصویر آموزش عالی پس از پایان همه گیری بیماری کووید-19 است. در این نماسازی، آموزش عالی به عنوان یک کارکرد تلقی می­شود. تصویر شکل گرفته، بر اساس شواهدِ در دسترس و با تخمین و پیش­نگری نمایان شد: از این رو ملازم قطعیت نیست. در این مطالعه، با بهره­گیری از روش تحلیلی، شواهد به استناد مرور مقالات، گزارش­های تحقیق، اسناد و سایر مستندات مدون و پاره­ای تجارب برآمده از نشست­های تخصصی در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با محوریت مقابله با کرونا مورد نظر قرار گرفته است. نتیجه تحلیل، طبقه­های مفهومی است که در 3 دسته معرفی می­شوند: 1) تغییر در نگاه به دانشگاه به عنوان یک سازمان دارای ماموریت توسعه و انتقال علم؛ 2) تغییر در نگاه به علم به عنوان امری که لزوماً در اختیار بشر است تا او را از آفات و آسیب­ها مصون نگه دارد؛ 3) تغییر در نگاه به آینده به منزله امر قابل پیش بینی و تحت کنترل بشر. از منظر این مطالعه، تغییراتی که رخ خواهند داد به طور مستقیم و غیرمستقیم بر چهار بعد «مفهوم»، «هدف»، «کارکرد» و «دستاورد»های دانشگاه اثر می­گذارند و قرائت جدیدی از آموزش عالی را عرضه می­کنند. مطالعه حاضر بر این 4 بعد تمرکز کرده است تا آثار ناشی از هرم آتش کرونا بر گوهر آموزش عالی را در نمای تازه­ای که آموزش عالی پیدا خواهد کرد روایت کند و در آینه این بحران، به تصویر بکشد.