بررسی مهارت ها و رویکردهای آموزش سواد فرهنگی در کودکان

فرهنگ به عنوان اندوخته مادی و معنوی هر جامعه تاثیر بسزایی در تبیین الگوهای رفتاری کودکان دارد. توجه به ماهیت پویای فرهنگ و نقش آموزش به خصوص در سنین کودکی در جهت پویایی جامعه، ارتباط تنگاتنگ و متقابلی با هم دارند. این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی و با هدف بررسی نقش آموزش در ایجاد سواد فرهنگی کودکان صورت گرفته است. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان گر آن است که، آموزش به عنوان یک مولفه اساسی مورد نیاز در توسعه سواد فرهنگی همواره در موقعیت های فرهنگی جریان دارد و در توسعه و رشد فرهنگ موثر می باشد. نقش معلم به عنوان انتقال دهنده فرهنگ، به تعامل او با کودک بستگی دارد. در این تعامل بکارگیری رویکردهای مشاهده و گوش دادن؛ فعالیت های عینی آموزش؛ عضویت در گروه و اکتشاف مشارکتی(کودک-معلم)، منجر به افزایش کیفیت یادگیری و غنای فرهنگی کودک میشود. در نتیجه تکیه بر سواد فرهنگی و توسل به رویکردهای آموزشی - تعاملی، با تکیه بر ادراک کودکان در سنین پایین، زمینه ساز تحقق دانش فرهنگی آنان خواهد شد. از آن جا که انتقال فرهنگ و درونی سازی آن در کودکان به واسطه ماهیت فرهنگی جوامع می باشد، لذا آموزش فرهنگ از سنین پایین بسیار با اهمیت تلقی می گردد.