تجارب زیسته دانشجویان از آموزش مجازی دوران کرونا

مطالعه حاضر با هدف بررسی تجارب زیسته دانشجویان از آموزش مجازی دوران کرونا انجام شد. در این راستا از رویکرد پژوهش کیفی- پدیدارشناسی استفاده شد. میدان پژوهش دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی بود نمونه پژوهش 20 نفر از دانشجویان کارشناسی در نیمسال دوم 99-1398 بودند که به روش نمونه گیری هدفمند و ملاک محور تا حد اشباع نظری ادامه یافت. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش هفت مرحله ای کلایزی استفاده شد. تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها، منجر به شناسایی 8 مضمون اصلی و 25 خرده مضمون شد. جهت ارزیابی یافته های پژوهش، بررسی مستمر داده ها، بازنگری و تجزیه و تحلیل داده انجام شده از جانب همکاران استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مجازی نمی تواند جایگزینی کامل و بدون ایراد برای کلاس حضوری باشد ولی در شرایطی که امکان تشکیل کلاس حضوری وجود ندارد می توان از آن استفاده کرد و در شرایط عادی نیز می توان در کنار کلاس حضوری از آموزش مجازی برای پوشش دادن معایب و ضعف های کلاس های حضوری استفاده کرد و به نوعی تلفیقی از کلاس حضوری و مجازی در جهت آموزش بهره برد