اثربخشی توانمندسازی روانی اجتماعی برکاهش رفتارهای پرخطر و افزایش خودپنداره مثبت دانش آموزان دختر

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه توانمندسازی روانی-اجتماعی بر کاهش رفتارهای پرخطر و ارتقاء خودپنداره مثبت دانش آموزان دختر است. روش: طرح پژوهش، پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر تهران بود که در سال تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بودند. با روش نمونه گیری هدفمند،60 نفر از دانش آموزان انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه عوامل خطرساز و حفاظت کننده مصرف مواد (محمدخانی، 1386) استفاده شد. گروه آزمایش برنامه توانمندسازی روانی-اجتماعی را طی 11 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار بودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: معناداری f کوواریانس در سطح p˂0/05 بیانگر آن است که توانمندسازی روانی-اجتماعی بر کاهش رفتارهای پرخطر و ارتقاء خودپنداره مثبت دانش آموزان تاثیر گذار است. نتیجه گیری: توانمندسازی روانی-اجتماعی موجب افزایش خودپنداره مثبت و کاهش رفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر شد.