بررسی میزان رضایتمندی دانش آموزان دوره متوسطه از آموزش های مجازی ارائه شده در زمان پاندمی کرونا

آنچه هدف هر نظام آموزشی است ارتقاء سطح یادگیری است. زمانی که به هر دلیل معلم و فراگیر از یکدیگر جدا باشند در این صورت فرآیند یاددهی_یادگیری از تدریس و تعامل مستقیم به آموزش تغییر موضع می دهد. تهیه محتوای الکترونیکی کارآمد و اثربخش و ارائه آن بر بستر مناسب در آموزش های مجازی اهمیت ویژه ای دارد. در دوران پاندمی کرونا در نظام آموزش‌های رسمی آموزش و پرورش(نیمسال دوم تحصیلی 1398-1399) از دو ظرفیت آموزش های مجازی تلویزیونی و پیام رسان ها استفاده شد.این آموزش ها در شرایطی انجام گرفته و زیر ساخت های لازم برای این آموزش ها،چه ازطرف آموزش و پرورش،وزارت ارتباطات وفناوری ارتباطات وصدا وسیما برای این منظور و چه از سمت دانش آموزان در سطح مناسبی فراهم نبوده است. در این پژوهش با نمونه گیری خوشه ای مرحله‌ای که با مشارکت دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه صورت گرفته است میزان رضایتمندی آنها در یادگیری محتوی درسی ارایه شده از این دو ظرفیت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد میزان رضایتمندی آنها در یادگیری به کمک پیام رسان های خارجی، نسبت به پیام رسان های داخلی به مراتب بیشتر بوده است. همچنین میزان رضایتمندی آنها در یادگیری به کمک پیام رسان ها نسبت به یادگیری از طریق آموزش های تلویزیونی، بیشتر بوده است