آموزش غیرحضوری به‌منظور حفاظت از بناهای ارزشمند تاریخی ایران به روش iot

حفاظت از بناهای تاریخی به دلیل ارزش‌های ملموس و غیرملموسی که در خود دارد، همیشه مورد توجه میراث فرهنگی و معماران بوده است. در این مطالعه به یکی از ابعاد مخاطرات محیطی موثر در تخریب و از بین برنده اصالت و مخرب کالبد میراث معماری که عامل آن انسان است، اشاره می گردد. یادگار نویسی بر روی کالبد معماری ایران و جهان سنت و رفتاری باسابقه قدیمی است، امروزه این عمل ناپسند و مخرب به وندالیسم معروف شده است. اگرچه وندالیسم بطور معمول باهدف خرابکاری صورت می‌گیرد؛ چون یادگار نویسی منجر به آسیب بنای تاریخی و مخدوش نمودن کالبد بوده است مورد مذمت می باشد وگرنه بیانگر حس و باور شخص مخاطب و بیننده آثار تاریخی می باشد. ازنقطه‌نظر جامعه‌شناسی 47% افرادی که این عمل نابخردانه را انجام می‌دهند، نوجوانان بی‌اطلاع از ارزش‌های بی-نظیر و بی بدیل این آثار تاریخی هستند که این خود گواه بر ضرورت چاره اندیشی موکد و موثر و ایجاب برنامه ریزی جدی در زمینه آموزش و فرهنگ‌سازی بازدارنده و محافظت کننده از این مراث کهن و غنی ایرانی می‌باشد. برای رسیدن به این منظور در این پژوهش از روش مطالعات اسنادی و تحلیل محتوی استفاده‌شده و با مطالعه‌ی ویژگی‌ها و مزایای روش‌های آموزشی مبتنی بر اینترنت اشیاء به آثار مثبت و بازدارنده در حفاظت کالبدی میراث معماری پرداخته‌شده است. نتایج حاصل از پژوهش حاضر، تاکیدی است بر ضرورت آموزش غیرحضوری غیرتماسی پیشگیرانه و آگاهی‌بخش با استفاده از فناوری اینترنت اشیاء و باهدف انتقال فرهنگ ضرورت حفاظت پیشگیرانه در حوزه آثار و میراث ارزشمند تاریخی ایران می‌باشد.