درنگی بر سواد فناوری معلمان در فرایند آموزش و یادگیری

در عصر حاضر کودکان از روزی که به دنیا می‌آیند، غرق فناوری هستند. درواقع، فناوری بخش جدایی‌ناپذیر زندگی بشر شده است. در حوزه آموزش نیز با گسترش فناوری‌ها، دانش آموزان با ابعاد مختلف آن آشنایی پیداکرده‌اند. این مهم ایجاب می‌کند معلمان نیز خود را همگام با فنّاوری به‌روز کنند تا کلاس‌های درس از جاذبه و کشش لازم برای فراگیران خالی نشود. فناوری به‌عنوان شاخه‌ای از دانش به شمار می‌رود که به تولید و کاربرد ابزارهای فنی و ارتباط متقابل با زندگی، جامعه و محیط می‌پردازد. انجمن بین‌المللی آموزش فناوری[1](2007)، فناوری را به‌عنوان مجموعه متنوعی از فرایندها و دانش‌هایی تعریف می‌کند که برای توسعه توانایی­های انسان و برآورده کردن نیازها و خواسته­های او مورداستفاده قرار می‌گیرند. سواد فناوری به‌عنوان توانایی کاربرد، مدیریت، ارزیابی و فهم فنّاوری تعریف می‌شود. برای انجام موثرتر کارها، ممکن است از طریق آزمایش و خطای روزانه نحوه کار با فناوری و مدیریت آن را بیش و کم یاد گرفت، لیکن یادگیری نحوه ارزیابی و فهم فناوری نیازمند آموزش توسط افراد آگاه است. در این راستا همان‌طور که گارمیر و پرسون[2](2006)، یادآور شده‌اند، آموزشگران آگاه، می‌توانند دانش، توانایی عمل، و تفکر انتقادی فراگیران را در باب فناوری ارتقاء دهند تا از این رهگذر ظرفیت ارزیابی و فهم فناوری را در آن‌ها ایجاد کنند.