تئاتر آموزشی – تربیتی در هزاره سوم

آموزش و تعلیم و تربیت نقشی کلیدی در ساختن انسانها داشته و هدایتگر تعاملات فرهنگی آنان است. مدارس نخستین فضاهائی هستند که می‌توانند ضعف‌های کودکان و عملکرد آنان را بهبود بخشند. بسیاری از معلمان، سواد رسانه ای را بعنوان یک ابزار آموزشی می‌دانند که تلاش دارد تا با ایجاد انگیزه، توجه و علاقه دانش‌آموزان را به یادگیری ارتقاء بخشد. یکى از مهم ترین گام‌ها براى اصلاح واقعى نظام‌های آموزشى، تدارک جایگاهى معقول و مناسب براى هنر دربرنامه‌ی درسى مدارس است. درحال حاضرتئاتر درکلاس درس قابل دسترس‌ترین رسانه‌ی آموزشیِ ارتباطی در مدرسه است که می‌تواند موجبات ارتقاء سواد رسانه‌ای و بهبود روابط اجتماعی فراگیران را مهیا ‌سازد . این پژوهش تلاش دارد با معرفی نمایش بعنوان ابزاری کارآمد در ارتقاء سواد ارتباطی، اجتماعی و عاطفی دانش‌آموزان در مقطع ابتدائی، به سبک ها و شیوه‌های اجرائی آن در کلاس درس اشاره نماید.