استفاده از اسید سیتریک به عنوان اتصال دهنده عرضی به منظور ایجاد پیوند میان منسوج سلولزی و نانوکپسول های بتاسیکلودکسترین و کاربرد فناوری پلاسما

در این پژوهش تاثیر غلظت اسید سیتریک به عنوان عامل اتصال دهنده عرضی و هیپوفسفیت سدیم به عنوان کاتالیزور به منظور ایجاد اتصال عرضی بین بتاسیکلودکسترین و زنجیرهای سلولزی پارچه پنبه ای بررسی شد. برای افزایش واکنش پذیری لیف سلولزی از فرایند پلاسما قبل از عملیات تکمیل استفاده گردید. به منظور عملیات تکمیلی از روش پد-خشک-پخت استفاده و سپس برخی خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه های خام و تکمیل شده از جمله خواص درصد افزایش وزن، شاخص سفیدی، زاویه بازگشت از چروک، استحکام کششی و ازیاد طول نمونه ها در نقطه پارگی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که نمونه های حاوی اتصال دهنده های عرضی اسید سیتریک دارای بازگشت پذیری از چروک عالی می باشند ولی افت وزنی آن نسبتاً زیاد می باشد. وجود بتاسیکلودکسترین در نمونه ها می تواند منجر به افزایش سفیدی، افزایش درصد وزنی، کاهش افت استحکام گردد.