جایگاه وقف در عرصه های مختلف علم و فناوری

در دنیای امروز نیروی انسانی دانشمند و فناور را می توان منبع مهم هرگونه توسعه و بهبود در شرایط زندگی جوامع به شمار آورد. چنانکه دست یابی به موفقیت در زمینه هایی مانند افزایش تولید و ثروت ملّی، سلامت، اشتغال، محیط زیست و حتی صلح و همزیستی جوامع را نیز می بایست از همین رهگذر یعنی پیشبرد علم و فناوری دنبال کرد. به همین جهت تربیت نیروی انسانی علمی و فناور و زمینه سازی برای کاربست ایده ها و طرح های ارائه شده از سوی این بخش معمولاً به عنوان سرمایه گذاری زیربنایی و منتهی به توسعه پایدار در نظر گرفته می شود. بررسی وضعیت سرمایه گذاری در زمینه علم و فناوری با محوریت موسسات و دستاورد آن یعنی توسعه یافتگی جوامع در جهان امروز نیز نشان از رابطه ای معنادار میان میزان پیشرفت در این زمینه ها با میزان پشتیبانی های مردمی دارد که غالباً در قالب «وقف» و انواع مختلف آنها ظاهر می شود. استفاده از ظرفیت های حوزه «وقف» در پیشبرد فعالیت های علمی و پژوهشی و هدایت این فعالیت ها به سوی حوزه فناوری و تولید از جمله قابلیت هایی است که توجه به آن می تواند به غلبه بر آنچه می توان آن را کم تحرکی و ناپایداری در عرصه علم و فناوری در کشور دانست، کمک کند.