وقف علم، با رویکردی بر فعالیت های موسسه علمی-آموزشی قلم چی

واژة وقف علمی در مرزهای ایران زمین ریشه ای تاریخی و پیشینه ای کهن دارد؛ سنتی که در طی گذشت دوران های مختلف تاریخ باعث شکوفایی تمدن ایرانی و اسلامی شده است. سنت وقف که در دین اسلام برای آن جایگاه رفیع و ارزشمندی تعریف شده است، در هر دوره ای بنابر مقتضیات خاص زمان خود به شیوه ای و شکلی متجلی شده است؛ در دهه های گذشته در کنار اشکال مختلف وقف علمی، توجه به واگذاری، کمک رسانی و ساخت مراکز فرهنگی و علمی مانند مدارس، کتابخانه ها، آزمایشگاه ها و رصدخانه ها که از اهمیت بسزایی برخوردار است معطوف بود، اما امروزه این نوع از وقف، جای خود را به حمایت و تشویق از نوآوری ها در حوزه های علمی و توسعه راهکارها به منظور هماهنگی بین محققان و مراکز علمی و نیاز روز جامعه داده است، به گونه ای که با استفاده از این راهکارها می توان زمینه و بستری را برای پرورش و سپس بهره گیری از دانش و تخصص نوابغ و نخبگان جامعه انجام داد. پژوهش حاضر کوشیده است به روش توصیفی -تحلیلی با بررسی و مطالعه اسناد و منابع مکتوب مبحث وقف علم، با رویکردی بر فعالیت های موسسه علمی- آموزشی قلم چی را مورد بررسی و مطالعه قرار دهد. همه نیکوکاران و خیّران علمی می توانند به روش های مختلف از طریق اهدای سرمایه، سهام، سرمایه گذاری در باب تالیف و تاسیس و گسترش آثار نوابغ همکاری داشته باشند. «بنیاد علمی- آموزشی قلم چی» در جایگاه یکی از موسسات غیر دولتی فعال، به نظر می رسد جایگاه خود را در جامعه و در میان جویندگان علم و دانش خوب تعریف کرده است؛ موسسه ای وقف عام که با تبلیغ، شناسایی، انتخاب، حمایت و پرورش استعدادهای ناشناخته و درخشان، گامی عظیم و همچنین شایسته در حوزه نشر دانش روز دنیا و کاربرد آن در عرصة توسعه کشور خود برداشته است. بنیاد قلم چی در کنار مجموعه اقدامات علمی که انجام می دهد در کمک به افزایش توان اقتصادی، ترفیع درجة اجتماعی و هدایت جامعه به سمت توسعه در دیگر ابعاد رفاه انسانی کمک شایان توجهی داشته و دارد که این اقدامات شایسته تقدیر و تشکر است.