وقف اموال فکری از دیدگاه فقه و حقوق

در حوزه وقف علم، مصادیقی نظیر وقف مدرسه، کتاب و کتابخانه و مواردی از این قبیل در طول تاریخ وجود داشته است، لیکن به نظر می رسد وقف از جمله نهادهای حقوقی و اقتصادی مهم به شمار می رود که با توجه به مقتضیات زمان و مکان و شرایط و اوضاع و احوال روز باید دامنه آن را به سوی اموال جدیدی که به حوزه علم و دانش مربوط می شود، سوق داد که از جمله این اموال، اموال مربوط به حوزه مالیکت فکری است. ادعای عدم امکان وقف اموال فکری ناشی از این استدلال است که خصایص و ویژگی های اموال فکری باعث می شود که شرایط لازم (مالیت، عینیت، قابلیت قبض، دوام و قابلیت بقا در برابر انتفاع) برای موضوع وقف شدن را نداشته باشند. در حالیکه در این مقاله با بررسی توصیفی-تحلیلی شرایط مذکور، این نتیجه حاصل می شود که این مفاهیم، دارای حقیقت عرفیه هستند و عرف، در زمینه اموال فکری، این شرایط را موجود می داند.