اخلاق اسلامی عامل ریشه ای و ضرورت اجرای طرح تحول سلامت اجتماعی معنوی

اصلی ترین مشکل جامعه ما ضعف اخلاق اسلامی است. ضرورت دارد قبل از هر اقدام دیگر شروع به اصلاح با همه توان و با همه قوا و با همه روش های ممکن بکنیم. اگر غفلت کنیم جامعه اسلامی ایران در خطر جدی است و آینده ای نامطلوب در انتظار جامعه است. درست است که هنوز افراد ایثارگر و با اخلاق اسلامی با درصد نه غالب در جامعه وجود دارد ولی درصد زیادی از آنها که در اجرا مشغولند و قرار است این جامعه را اداره کنند از تیپ افرادی هستند که منافع شخصی و گروهی را بر منافع اجتماعی ارجح می دانند و در خیلی از امور به گونه ای عمل می کنند که منافع خودشان و گروهشان در اولویت تصمیم گیری هاست. حتی کسانی که دغدغه خاطرشان اسلام و نظام است آگاهانه و یا ناآگاهانه با اعمالشان، به اسلام و نظام ضرر می زنند. این روند، برشاخ نشستن و بن بریدن در جامعه ما معمول است. مگر متخصصان کشور نمی دانستند که اگر بنا به منافع افرادی و شرکت هایی و گروه هایی نباشد با زدن سدهای زیاد و جلوگیری از رسیدن آب به دریاچه ارومیه خشک می شود؟ اگر بگویند که نمی دانستیم دروغ می گویند که ریشه آن در اخلاق اسلامی اجتماعی است. و اکنون که نتیجه محتوم کارشان را دریافت کرده اند، نشسته اند و یا اشتباهشان را توجیه و یا فرافکنی می کنند. مگر نمی شد قبل از ساخت سد گوتوند به این مشکل پی برد که آگر آب در تماس با لایه های نمکی ارتباط برقرار کند شور می شود؟ چرا بعد از خرج های زیاد باید به این مشکل برخوریم که آب های شیرین را تبدیل به دریاچه بزرگ آب شور کنیم که هزینه گزافی برای رفع مشکلی کنیم که خود با ندانم کاری ایجاد کرده ایم؟ مگر نمی دانیم که بخش مهمی از مرگ و میرها مربوط به آلودگی هوای تهران است، و مگر نمی دانیم که بخش مهمی از آلودگی خطرناک هوا مربوط به ذرات کوچکتر از 2.5 میکرومتر است که از اگزز موتورسیکلت ها و اتومبیل ها خارج می شود، چقدر حاضر شده ایم برای سلامت جامعه از منافع خود بگذریم و در جهت برقی کردن و هیبرید کردن اتومبیل ها حرکت کنیم؟ اگر بگوییم که نمی توانیم حداقل با مهندسی معکوس به تکنولوژی مناسب این نوع وسیله ها برسیم، دروغ می گوییم که از ضعف اخلاق جامعه است. و اگر بگوئیم با این تغییر اشتغال در کشور کم می شود، تولید اتومبیل هیبرید اشتغال را کم نمی کند بلکه افزایش خواهد داد. واگر منافع عده ای باعث می شود که در جهت حل آن حرکت نکنیم چون در تصمیم گیری ها منافع گروهی و عده ای خاص بر سلامت جامعه بزرگ شهر تهران و برخی شهرهای بزرگ دیگر ارجح است، و این نشانه ضعف اخلاق اسلامی جامعه است. مگر نمی شود ضوابط و قوانینی تصویب کرد و به اجرای جدی گذاشت که سیستم اداری کشور سالم سازی و کاراتر شود؟ می شود. البته اگر این احساس به وجود نیاید که اگر بخواهیم بر مدار اخلاق اسلامی و قانون عمل کنیم شرایط به منافع غیرشرعی عده ای تغییر خواهد کرد. چرا تصمیم به سالم سازی نمی گیریم چون به این اخلاق غیر اسلامی عادت کرده ایم. مطمئناً اگر با برنامه و اقدامات سالم به طرف سالم سازی سیستم اداری برویم مردم کشور راضی خواهند شد و خداوند هم راضی خواهد شد. مگر نمی دانیم که برای سالم ماندن انسان های جامعه غذای سالم و تغذیه صحیح اثر بسیار مشخص خواهد داشت. چرا اکثر بودجه های طرح تحول سلامت در جهتی دیگر هزینه می شود؟ آیا نمی دانیم؟ و یا ضعف اخلاق اجتماعی موجب توجه به منافع گروهی و باعث ضرر به منافع اجتماعی می شود. مگر نمی شود با گماردن افراد سالم تر و نظارت و کنترل کافی جلو سو استفاده ها، اختلاس ها و رانت خواری ها و تقلبات در امور مختلف را گرفت؟ آیا ترجیح دادن مصلحت عده ای برکل جامعه موجب عدم کنترل ها نمی شود؟ آیا اگر جلو دزدی های کوچک را بگیریم شرایط برای رشد آنها و بانک دزد شدن و دزد میلیاردی شدن گرفته نمی شود؟ دست به هر مشکلی بزنید سر از عدم اخلاق اسلامی در می آورد و اگر همه عالم دهر باشند، سیاست ها درست باشد، برنامه ها صحیح باشد، حرفها و مطالب طرح شده در جلسات و خطابه ها و سمینارها و کنفرانس ها و همایش های دیگر علمی و خوب باشد و اگر همه قوانین و ضوابط بر مدار شرع و اخلاق باشد ولی افرادی که باید اجرا کنند اخلاق اسلامی و یا سلامت جتماعی معنوی نداشته باشند در عمل مشکلات زیادی خواهیم داشت. در شرایط فعلی هم سیاستها و هم برنامه ها و هم مصوبات تا حدودی دستخوش این عدم سلامت اجتماعی – معنوی است و اگر در جاهایی این بخش از امور، صحیح تدوین شود در عمل منافع افراد و گروه ها اجازه نخواهد داد که به نفع جامعه عمل شود. یا اجرا نخواهند کرد و یا هرگونه که به نفعشان است اجرا می کنند. ضرورت دارد اخلاق اسلامی را بر اساس دین مبین اسلام یعنی قرآن و سنت حسنه پیامبر و علی و نهج البلاغه بدون توجیهات در جهت منافع فردی وگروهی، تعریف کنیم و برای ترویج آن در جامعه و به ویژه جامعه دست اندرکار اداره کشور، بکوشیم. ما در جنگ با طاغوتیان و طاغیان پیروز شدیم ولی از جهاد اکبر یعنی جهاد با نفس خویش غافل ماندیم و نتیجه آن شد که طاغوتیان به نحوی موفق شدند لشکر بیافرینند و بعید نیست که به زودی بر ما غالب شوند. بدیهی است، اساس باید معیارهای اسلامی و قرآن و سیره پیامبر و علی باشد و نه سیره هرکس که مدعی اسلام شناسی است. و البته یکی از معیارهای اسلام علم و عقل است و نه خرافات و این اشتباه است که بیندیشند که خداوند کارها را بر مدارهای غیر علمی برپا کرده است. عدم رعایت این معیارها ما را گرفتار تعصبات و خواسته ها و کج فهمی های زیادی خواهد کرد.