سبک زندگی و توانمندسازی زنان روستایی جهت مشارکت در توسعه پایدار روستاها

توانمندسازی زنان به خصوص زنان روستایی یکی از مسائل اصلی در روند توسعه برای بسیاری از کشورهای جهان امروز است. توانمندسازی فرآیندی است که طی آن زنان از نیازها و خواسته های درونی خود آگاه می شوند، جرات دستیابی به هدف را در خود تقویت می کنند و از توانایی های لازم برای عملی ساختن خواسته های خود برخوردار می شوند اما متاسفانه امروزه توانایی زنان روستایی مورد غفلت برنامه ریزان قرار گرفته و امکانات توزیع شده بر اساس برنامه های توسعه ای به دست زنان روستایی نمی رسد لذا هر کشوری برای این که بتواند زنان روستایی را به عنوان سرمایه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حفظ کند می بایست برنامه های توانمندسازی زنان روستایی را هم در سطح خرد و هم کلان مورد توجه قرار دهد. هدف این مقاله تبیین مفهوم سبک زندگی و توانمندسازی زنان روستایی به منظور شرکت دادن آنان در تحقق توسعه پایدار روستاهاست که به روش تحلیلی- مروری و با استفاده از منابع کتابخانه ای و سایت های اینترنتی تدوین شده است. سبک زندگی فرم خاص گروهی از افراد می باشد که چگونه زندگی می کنند و همچنین چگونه زندگی خود را در یک زمینه اجتماعی تفسیر می کنند. بخش عمده سبک زندگی هر فرد توسط ارزش های وی تعیین می شود و پیوند اجتناب ناپذیر با رفتار دارد و به معنی نحوه ی ساماندهی زندگی برای تحقق نیازها و خواسته ها با به کارگیری مجموعه ای از رفتارهاست که یک شیوه عمومی است و مسیر زندگی افراد را توصیف می کند از این رو می‌تواند به عنوان عاملی برای رویکرد توانمندسازی مطرح باشد.