بررسی وضعیت سرمایه‌گذاری خارجی در الگوی بومی توسعه ایران

کشورها نیاز به سرمایه‌هایی برای تامین منابع مالی برنامه‌های خوددارند؛ اما ازآنجاکه میزان پس‌انداز و نقدینگی این کشورها به مقدار الزام برای انجام طرح‌های زیرساختی و اقتصادی کلان کفاف نمی‌کند، این کشورها دست به دامان سرمایه‌های خارجی می‌شوند. این سرمایه‌ها به دو صورت وام و سرمایه‌گذاری خارجی تامین می‌شوند که همواره کشورها به علت تاثیرات منفی وام‌ها و بدهی‌های سنگینی که برای کشورها به بار می‌آورد، از آن دوری جسته و تمایل به تامین سرمایه به شیوه سرمایه‌گذاری خارجی آن‌هم از نوع مستقیم دارند. در حال حاضر، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، اهرم اصلی برای تکمیل اقتصاد بین‌الملل کشورها هست که کشور ایران نیز به‌عنوان کشور درحال‌توسعه برای تحرک اقتصاد داخلی و حرکت به‌سوی اقتصاد جهانی، به این سرمایه‌ها نیاز دارند. در این مقاله که به روش کتابخانه‌ای- اسنادی، انجام‌شده است سعی می‌شود تا به بررسی سرمایه‌گذاری خارجی در الگوی بومی پیشرفت بپردازد. دست‌یابی به این سرمایه‌های خارجی نیازمند فراهم کردن زمینه‌ها و نیز از میان برداشتن موانع داخلی و خارجی است که در این راستا، جمهوری اسلامی ایران تا حدودی در رفع موانع و محدودیت‌های داخلی موفق بوده است اما موانع خارجی همچنان پابرجاست که نمونه آن را در تحریم‌های چند سال اخیر نظام بین‌الملل علیه کشور ایران مشاهده می‌کنیم.