مدل تکامل قابلیت‌های سرمایه انسانی در سازمان‌های دولتی ایران:رویکرد سلسله‌مراتب پدیده‌ها

هدف از این مقاله چگونگی تکامل قابلیت‌های سرمایه انسانی در سازمان‌های دولتی ایران است. از جمله مسائل این سازمان‌ها می‌توان به نگاه تک‌بعدی مدیران به فرایندها و کارکردها اشاره کرد که مانعی برای تکامل محسوب می‌شود. در این تحقیق جهت حل مسئله پیچیده تکامل قابلیت‌های سرمایه انسانی، از روش هرمنوتیک انتقادی استفاده شده؛ بر این اساس، ابتدا محورهای اصلی تفکر سیستمی بررسی شده، تفسیر و همفکری بین نظریه‌ها ارائه گردیده؛ سپس به بررسی ساختار، فرایند و کارکرد در پارادایم تفسیری پرداخته شده، گزاره‌ها و امتزاج مفاهیم کلیدی بیان گردیده‌اند. بر اساس روش تحقیق انتخاب‌شده در این پژوهش جهت پاسخگوئی به سوالات متناسب با موضوع تکامل قابلیت‌های سرمایه انسانی، از نمونه‌گیری هدفمند و قضاوتی استفاده گردیده؛ روش گردآوری داده‌ها عمدتاً کتابخانه‌ای، جستجوهای اینترنتی و مراجعه به متون، اسناد و مدارک و ابزار جمع‌آوری غالباً فیش‌برداری بوده است. در رویکرد سلسله‌مراتب پدیده‌های این ماتریس، قابلیت‌های سرمایه انسانی از ساده تا پیچیده تکامل می‌یابند طوری که سطح پیچیده‌تر شامل قابلیت‌های سطوح ساده‌تر است. در این مقاله به منظور طراحی مدل تکامل قابلیت‌های سرمایه انسانی، سیستمی شامل اجزاء ساختار سازمان‌های دولتی، فرایندهای مدیریت منابع انسانی و کارکردهای سرمایه انسانی به گونه‌ای در نظر گرفته شده که در محیط ارزشی اسلامی-ایرانی به صورت کل‌نگر، هم‌افزا و چرخه‌ای جهت خلق ارزش مشترک و منفعت عامه در ارتباط هستند. نتایج این نحقیق از ترکیب ابعاد، منظرها و سطوح چندلایه در قالب مدل تکامل قابلیت‌های سرمایه انسانی در سازمان‌های دولتی ایران با رویکرد سلسله‌مراتب پدیده‌ها ارائه شده‌اند.