گذری بر مسائل و مشکلات تعلیم و تربیت در ایران

تعلیم و تربیت از مهم ترین و اساسی ترین نیازهای انسان است که گستره ی وسیعی را شامل می گردد. به گونه ای که قبل از تولد شروع شده و تا آخرین لحظه ی حیات ادامه دارد. به همین خاطر بسیار مورد توجه بوده و از مهم ترین مسئولیت ها دانسته شده است و ماموریت همه ی انبیاء و ائمه الهی هم، هدایت و تربیت انسان در جهت کمال و رسیدن به سعادت و خوشبختی بوده است. اما آنچه مهم است تعلیم و تربیت صحیح و متناسب است که باعث رشد و تعالی انسان می گردد. وجود عیب و نقص و یا مسائلی که تربیت را از مسیر صحیح خود دور می کند، انسان را از رسیدن به هدف و پیشرفت باز می دارد. به همین خاطر شناخت این مسائل و مشکلات(عیوب و نواقص) می تواند در این زمینه موثر و راهگشا باشد. لذا هدف پژوهش حاضر که به شیوه ی توصیفی – تحلیلی با استناد به منابع کتابخانه ای و مروری انجام شده است، گذری بر برخی از مهم ترین مسائل و مشکلات تعلیم و تربیت در ایران در راستای شناخت، کنترل، پرهیز و برطرف سازی آن ها از یک سو و از سوی دیگر تقویت و تعمیق تربیت صحیح و اصلاح و بازنگری امور تربیتی سند الگوی پیشرفت می باشد. در نتیجه مشخص گردید، تعلیم و تربیت در ایران، در زمینه های مختلف فردی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و محیطی دارای مسائل و مشکلاتی مانند؛ عدم فکر و منطق در کارها، عدم آموزش و تعلیم فرهنگ و منش مشورت، الگوهای نامناسب، چشم و هم چشمی، فقدان تربیت جنسی مناسب و غیره می باشد.