عدالت آموزشی و سود ارتباطی مبتنی بر تعامل مسجد و مدرسه (الگویی برای مدارس در راستای اسناد بالادستی)

در اسنادبالادستی کشور مشارکت ‌نهادهای کشور در جهت پیشرفت اسلامی- ایرانی تاکید شده است. براین مبنا دو ویژگی توسعه یافتگی و هویت انقلاب اسلامی مبنای سیاستگذاری‌های جمهوری‌اسلامی شناخته شده است. در اسناد بالادستی از یک سو مساجد به عنوان یکی از ارکان مهم مدیریت شهری و از سوی دیگر مدرسه به عنوان کانون فرهنگی محله شناخته شده است. برای ایجاد تعامل دوسویه نیازمند شناسایی نقطه‌ مشترک این دو نهاد تاثیرگذار بر فرهنگ جامعه هستیم، بطوریکه با مدیریت به آن، مشارکت پایداری بین آنها بوقوع پیوندد. در این مقاله سعی شده است معنایی از اعتبار بخشی مدارس مبتنی بر الگوی اسلامی –ایرانی پیشرفت و با استفاده از معنای سود ارتباطی بر خلاف سود اقتصادی مدارس ارایه گردد و بر مبنای آن، عدالت آموزشی به عنوان نقطه اشتراک پیوند دو نهاد مدرسه و مسجد شناخته شده است. برای ایجاد تعامل بین مدرسه و مسجد(به عنوان نهادهای حکومتی و حاکمیتی) با استفاده از عدالت آموزشی نیازمند تغییر در ساختار مدرسه هستیم که بتواند با نظارت وزارتخانه آموزش و پرورش بصورت مستقل عمل نماید. بدین صورت مدارس می‌توانند با تعامل مساجد به جذب دانش‌آموزان بی‌بضاعت بمنظور برقراری عدالت آموزشی شوند.