تاویلات اشراقی حکیم سبزواری از آیات و ادعیه

سبزواری به‌عنوان میراث‌دار تاریخ هزار سالۀ حکمت اسلامی، شارح حکمت متعالیۀ صدرایی و شیفتۀ تعالیم اشراقی سهروردی است. وی در تداوم سنّت رایج در فلسفۀ اسلامی در جمع بین فلسفه و دین، و به تبع حکماء متاله سلف (سهروردی و ملاصدرا)، فلسفه، قرآن و سنّت را با هم جمع می‌کند. اما ویژگی نظریۀ جمع در سبزواری، معیّت دو نظریۀ اشراقی و صدرایی با محوریّت اندیشۀ نوری و وجودی است. این مبنای نوری و وجودی منسجم، مبنای تاویلات وی نیز قرار گرفته است. تاویلات حِکمی و عرفانی وی از آیات و روایات و ادعیه نیز، هم بر جمع بین ظاهر و باطن متن تاکید دارد و هم حاکی از معیّت حکمت اشراق و حکمت متعالیه در نظام یکپارچۀ فلسفۀ اسلامی است و از این جهت، روش او همچون روش تاویلی سهروردی، روشی منحصربه‌فرد و مختصّ به خود بوده و با نظریه‌ها و روش‌های تاویلی متعارف کمتر قابل مقایسه است.