بررسی بادگیرها و نقش آنها در معماری سنتی ایران

یکی از اجزای بناهای بومی ایران در اقلیم گرم بادگیر است که بعنوان یک سیستم سرمایشی ایستا، تهویه مطبوع را با استفاده از انرژی تجدید پذیر باد فراهم می آورده است. بادگیر از شاهکارهای معماری ایران محسوب می شود که قدمت و پیشینه استفاده ا ز آن در ایران به علت قرار گیری آن در مرتفع ترین بخش بنا یا به عبارتی اولین قسمتی که در معرض تخریب قرار دارد، نامعلوم مانده است. بادگیر در مناطق گرم وخشک نه تنها یک عامل برای تنظیم شرایط محیطی که نمادی از معماری این اقلیم است . با توجه به کاربرد آن در تابستان، به طور کل بادگیرها در جبهه تابستان نشین و برفراز یا در پشت یا کنار ایوان جنوبی خانه ها مستقر هستند. مقاله حاضر با هدف شناسایی گونه بندی انواع بادگیرها و نقش آن در معماری سنتی ایران به عنوان عنصری از عناصر معماری پایدار ارائه می گردد. این تحقیق به صورت کمی و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است و در مرحله گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که از سالها پیش نیاکان ما در زمینه استفاده مناسب از شرایط محیطی و اقلیمی مناطق مختلف بخصوص مناطق گرم و خشک، نهایت تلاش خود را نموده اند و برماست که از این تجربیات گرانبها استفاده نموده و با به کارگیری آن در سبک معماری های امروزی استفاده ای بهینه از امکانات و شرایط اقلیمی داشته باشیم.