بررسی نقش اقلیم در شکل گیری فرم ساختمان‌های معاصر (نمونه موردی: شیراز)

شهر شیراز به عنوان مرکز استان فارس در دشتی تقریباً مستطیل شکل در جنوب کشورایران قرار گرفته است که دارای آب و هوای گرم و نیمه خشک است آنچه در ترکیب معماری و بافت شهرهای ایران از جمله شیراز می‌توان مشاهده کرد این است که عامل آب وهوا در دادن شکل منطقی به بافت شهر و ترکیب معماری این ناحیه نقش عمده‌ای داراست و به عنوان مهمترین شهر بخش جنوبی ایران، دارای معماری خاصی می‌باشد. شرایط محیطی و فرهنگی این شهر و تاثیر آنها در ساخت بنا، باعث شده تا معماران شیراز علاوه بر بعضی نکات که در دیگر شهرهای ایران در مورد ساختمان بناها در نظر گرفته‌اند، بر درون گرایی بنا نیز تاکید داشته باشند و از مصالح خشتی برای بنای دیوارها و از سیستم تیرپوش در ساخت پوششها استفاده کنند؛ به طوری که ترکیب زیبایی از سنگ، آجر و چوب در بناهای این شهر و متاثر از شرایط محیطی منطقه متجلی است هدف از این پژوهش آگاهی از عوامل و عناصر اقلیمی شهر شیراز، جهتگیری ساختمان‌ها و فرم ساختمان‌های معاصر، شناخت مصالح ساختمانی مناسب وغیره می‌توان تدابیری اندیشید تا ساکنان احساس راحتی و آسایش بیشتری کنند و با مصرف کمترین انرژی بتوانند گرمایش و سرمایش مورد نیاز مسکن خود را تامین نمایند این پژوهش در راستای هدف تعیین شده به روش کاربردی وبر اساس گرداوری اطلاعات تحقیق توصیفی _تحلیلی می‌باشد ودر جمع اوری اطلاعات از دو روش اسنادی (کتابخانه‌ای) ومیدانی (مشاهده‌ای) استفاده شده است