سیر تحول معماری صنعتی و تجلی آن در معماری معاصر ایران

تحولات معماری و شهرسازی هر سرزمین بازتاب عوامل پس زمینه اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن به شمار می رود. معماری مهجور صنعتی که در دوران زمامداری سلسله قاجار وارد ایران شد و در دوران پهلوی به اوج خود رسید به معنای به کارگیری توانایی های ذهنی و عینی مرتبط با حوزه برنامه ریزی، آموزشی، فناوری و بازتولید خلاقانه آن در قالب تولید مفاهیم فضایی و کالبدی است. پژوهش حاضر با هدف جستاری پیرامون سیر تحول و تداوم معماری صنعتی در معماری معاصر ایران، از طریق مطالعات اسنادی و بررسی منابع مکتوب، اطلاعات مورد نیاز را جمع آوری نموده است. سپس در راستای روش پژوهش تفسیری- تاریخی و توصیفی- تحلیلی بر تعامل معماری و صنعت تمرکز نموده است. دستاوردهای پژوهش نشان می دهد که معماری به روش صنعتی در ایران، علی رغم سابقه و تجربیات کیفی حاصل از آن و وجود نیازهای فزاینده به ساخت مسکن و ساختمان، موجبات بازتعریف رویکردها و روش های نوین ساخت و به کارگیری فناوری های نوین در برنامه های مرتبط را میسر نکرده است.