بررسی تاثیر فضای باز شهری درتربیت کودکان(نمونه ی موردی مطالعه:شهر ساری،پارک ملل)

رشد و توسعه هرکشور به هوشیاری و سلامت جسمی-روحی کودکان آن وابسته است. ‏‏‏‏کودکان با توانایی ها، نیازها و بلوغ های متفاوت بر اساس مراحل رشد سنّی، تابع شرایط محیطی هستند. حال بهبود شرایط محیطی که کودک در آن زندگی می‏‏‏‏کند و بخش عمده ای از زمان و محیط زندگیش را به خود اختصاص می‏دهد، می‏‏‏‏تواند در تامین نیازهای اجتماعی و سلامت و رشد قوای جسمی و روانی، آموزش، خلاقیت کودکان تاثیر بسزایی داشته باشد. در این پژوهش سعی برآن شده است تا با ارزیابی معیارهای مطلوبیت فضاهای باز شهری در نزد کودکان 6- 10 ساله به روش مطالعه اسنادی با استفاده از مهم ترین منابع و مطالعه میدانی با راهکاری ترکیبی؛ پرسشنامه از کودکان و والدینشان، مصاحبه و مشاهده رفتار و فعالیتشان در پارک ملل ساری به عنوان نمونه موردی انجام گیرد. بدین منظور پس از تشریح کودکان در سنین مختلف، اهمیت و روش های مشارکت کودکان در طراحی فضاهای شهری، دیدگاه های مختلف ابراز شده توسط کودکان و والدین آنها در نمونه مطالعاتی پارک ملل شهرستان ساری مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل ازبررسی میدانی، مصاحبه ها و پرسشنامه ها در این پژوهش نشان می‏دهند که عوامل مطلوبیت فضا ارائه شده توسط صاحبنظران با فراوانی تقریباً مشابهی از سوی کودکان نیز تایید شده و مواردی چون امنیت، حس مکان، خاطره انگیزی و سرزندگی، مهم ترین معیارهای فضاهای شهری باکیفیت از نظر کودکان هستند که می‏توانند باعث ارتقای تعامل کودک با فضای باز شهری شوند.