الگوها و شاخص های معماری روستایی مازندران(نمونه موردی: خانه تقوایی های جویبار)

معماری گذشتة ما همواره پاسخ گوی نیازهای کاربران خود بوده است و خود را در قالب عناصر معماری با ویژگی های گوناگون به نمایش می گذارد. در منطقه شمال ایران با توجه به فرهنگ و شرایط خاص آب و هوایی این ناحیه که تا حدی با سایر نواحی ایران تفاوت دارد، در طول زمان، معماری خاصی شکل گرفته که برخاسته از فرهنگ برونگرا با ریشه های ایرانی و اسلامی بوده است. این گونه معماری، توسط روستاییان ابداع و کامل شد و توسط آنها نیز مراقبت و حفاظت می شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی-تحلیلی و با استفاده از نمونه ی موردی است. مبحث اصلی این مقاله شناخت بهتری از معماری روستایی مازندران بوده که به همین منظور به بررسی اسناد و مدارک، برداشت میدانی و رولوه خانه ی تقوایی ها در شهر جویبار پرداخته شده است. مشاهدات میدانی از این نمونه ی موردی، نشان دهنده ی تاثیر عواملی نظیر شیوه های زیستن اهالی خانه در فصول مختلف سال و کوچ کردن آن ها از طبقه ی همکف در زمستان به طبقه بالا در تابستان، تاثیر اقلیم و اقتضائات مرتبط با آن بر کشیدگی خانه در جهت شرقی-غربی، استفاده از مصالحی که در دسترس اهالی خانه بوده است، بهرمندی از طبیعت و پیدایی معادل هایی مانند ایوان و غلامگرد در ساختار خانه است. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند راهگشای طراحی معاصر بومی باشد.