نقش خانه های دوم در بافت و ساخت کالبدی روستاهای بخش دیلمان

با توجه به شرایط آب و هوایی کشور ، فرهنگ ییلاق نشینی و داشتن خانه های دوم در نواحی روستایی و خوش آب و هوای مجاور شهرهای بزرگ ، قدمتی دیرینه دارد. فرهنگ ییلاق نشینی شاهان و دربار در دوران قاجار در مناطق خوش آب و هوای حومه تهران گواه قدمت این امر است. در محدوده مورد نظر نیز به دلیل وجود جنگل های سرسبز و مناطق کوهستانی بکر ، تعداد خانه های دوم در سالهای اخیر رو به گسترش می باشد . بخش دیلمان در شهرستان سیاهکل به دلیل آثار منحصر به فرد تاریخی و طبیعت سرسبز و بکر خود یکی از مناطقی است که در سالهای اخیر خانه های دوم در آن بسیار رواج یافته و این عامل باعث برهم زدن بافت فضایی – کالبدی و بومی منطقه و همچنین نوع ساخت مساکن در این منطقه شده است تا جائیکه این بخش در سالهای اخیر با مشکلات متعددی از جمله ورود فرهنگ غیر بومی ، تغییرات کاربری اراضی ، تغییر در نوع معماری ، تغییر در چشم انداز های روستایی و مهاجرت روستاییان و همچنین باعث کاهش اراضی کشاورزی و در نتیجه کاهش درآمد اقتصادی در این بخش شده است. هدف از تحقیق فوق بررسی چگونگی توزیع خانه های دوم در بخش دیلمان بوده لذا در این تحقیق ابتدا داده های مورد استفاده از طریق پرسشنامه و مطالعات کتابخانه ای استخراج شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی و تحلیلی بوده و روش تحلیل داده های تحقیق با استفاده از روشهای آماری صورت گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بیشترین تعداد خانه های دوم در دهه اخیر در دیلمان ساخته شده است. حدود (35.4 درصد ) دارندگان خانه های دوم در محدوده تحقیق وابستگی فامیلی با ساکنین روستاهای بخش ندارند. از این تعداد 20.8 درصد افراد در رشت، 16.7 درصد از تهران و 4.2 درصد در این محدوده خانه های دوم احداث و مابقی از سایر نقاط استان و کشور بوده اند. به طور کلی ایجاد خانه های دوم در بافت و ساخت کالبدی روستاهای دیلمان تاثیر داشته و اثرات آن می تواند در این بخش در صورت عدم برنامه ریزی درست به ضرر ساکنان روستا باشد.