سبک شناسی فرهنگ سراهای تهران در دوره معاصر نمونه موردی: فرهنگ سرای نیاوران

چکیده معماری دوران پهلوی اول از جهت اینکه معماری دوران باستانی ایران را در قالب سبک مورد توجه قرار داده است،نقطه عطفی در تاریخ معماری معاصر این سرزمین بشمار می آید.در کشورهای دارای تمدن از گذشته تاکنون، فرهنگ کهن و سنتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.در شهرهای معاصر برای استمرار فرهنگ در جامعه,مکان هایی به نام فرهنگ سرا ساخته شده است که می توانند باعث ترویج عوامل بسیاری از جمله فرهنگ در جامعه شوند.عملکردهای فرهنگی به دلیل دارا بودن فضاها وبرنامه های غیررسمی به همراه سایرعملکردها، زمینه مناسبی رابرای برقراری تعاملات اجتماعی ایجاد می کنند.در نتیجه توجه به ابعاد اجتماعی وسبک، نوع وخصوصیات معماری فضا دربناهای فرهنگی ویافتن ارتباط بین کیفیت های فضایی ومفاهیم اجتماعی ،در موفقیت این فضاها از اهمیت زیادی برخوردار است.فرهنگ سراهای امروزی غالباً در اثنای دهه1370 ی خورشیدی شکل گرفته اند.دراین پژوهش سعی شده تا سبک، خصوصیات معماری و نوع فرهنگسراهای تهران در دوره معاصر مورد تحلیل قرار گیرد.ازاین رو فرهنگ سرای نیاوران به عنوان یکی از شاخص ترین بناهای فرهنگی با محوریت فرهنگسرا و یکی از کانون های فرهنگی اجتماعیِ تاثیرگذار برای حیات جمعی در دوران معاصر، انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله از شیوه ی تحقیقی توصیفی تحلیلی بهره گرفته شده که با استفاده از منابع کتابخانه ای موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی اهواز، کتابخانه مرکزی دانشگاه شهید چمران اهواز، کتابخانه مرکزی استان خوزستان، کتابخانه معاونت فرهنگی شهرداری اهواز و سایت های اینترنتی جهاد دانشگاهی، سیویلیکا و نشریه های مرتبط با موضوع انجام شده است.