بهینه سازی موقعیت حسگرها جهت شناسایی خرابی در سازه ها با استفاده از پاسخ های حوزه زمان
|
|
|
DOR
|
20.1001.2.9819099911.1399.7.1.429.2
|
نویسنده
|
کنودان الناز ,سیدپور محمد
|
منبع
|
پژوهش هاي كاربردي در مهندسي عمران،معماري و مديريت شهري - 1399 - دوره : 7 - هفتمین همایش ملی پژوهش های کاربردی در مهندسی عمران،معماری و مدیریت شهری - کد همایش: 98190-99911 - صفحه:1486 -1796
|
چکیده
|
هدف از این مطالعه، تعیین موقعییت بهینه حسگرها با استفاده از روش های بهینه سازی جهت شناسایی خرابی در سازه ها می باشد. در گام اول جهت کاهش فضای جستجو، از اشکال مُدی کامل و اشکال مُدی بازسازی شده سازه با استفاده از روش کاهش بهبودیافته (irs)، تابع هدفی در بهینه سازی تشکیل و با حداقل نمودن آن به وسیله الگوریتم تکامل تفاضلی گسسته (bde)، موقعیت مناسبی از حسگرها تعیین می شود که به عنوان فضای منتخب اولیه مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجا که موقعیت نهایی حسگرها نقش اساسی در جواب مسئله دارد، درگام دوم از الگوریتم تکامل تفاضلی گسسته جهت تعیین موقعیت بهینه حسگرها استفاده میشود. جهت شناسایی خرابی از حداقل سازی یک شاخص همبستگی مبتنی بر پاسخ های شتاب سازه بوسیله الگوریتم بهینه سازی جایا استفاده می شود. جهت بررسی کارایی روش پیشنهادی، یک سازه قاب دو بعدی تحت خرابی های چندگانه و مقادیر مختلف نویز مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین شدت و مکان خرابی بدست آمده با در نظرگرفتن موقعیت بهینه حسگرها با شدت و مکان خرابی بدست آمده با در نظر گرفتن موقعیتهای تصادفی برای حسگرها مقایسه می شود. نتایج عددی نشان دهنده موفقیت روش پیشنهادی در یافتن مکان بهینه حسگرها جهت شناسایی مکان و شدت خرابی در سازه های قابی دارد.
|
کلیدواژه
|
شناساییخرابی ,موقعیت بهینه حسگر ,تکاملتفاضلی گسسته ,الگوریتم جایا ,روش کاهش بهبود یافته.
|
آدرس
|
دانشگاه شمال, ایران, دانشگاه شمال, ایران
|
|
|
|
|
|
|