بررسی مفهوم صداقت در امر اخلاق معماری و نمود آن بر جامعه معماری ایران

معماری ترکیبی از هنر و مهندسی است، پس اصول اخلاق مهندسی را باید داشته باشد و می توان از آن به عنوان اخلاق معماری یاد کرد. معمار طراح و آغازگر یک بنا است پس می توان گفت که برای پیشبرد بهتر و نتیجه موفق تر در امر ساخت یک بنا ابتدا معمار باید صادقانه به اصول و قواعد اخلاق مهندسی یا به طور دقیق تر اخلاق معماری عمل کند. اما سوال اینجاست که صداقت در امر اخلاق معماری بر چه موضوعی دلالت دارد یا به عبارت دیگر صداقت در امر اخلاق معماری چیست؟ کلمه صداقت از دیرباز در معماری جوامع اسلامی به کار گرفته شده است اما نه به صورت مکتوب بلکه به صورت کاربرد آن در معماری به وقوع پیوسته است، امروزه این واقعیت پذیرفته شده است که ریشه ناتوانی های هر کشوری را می بایستی حاصل ناتوانی و عقب ماندگی فرهنگ و وجدان حرفه ای دانست. چنانچه کار و تولید را شرط لازم برای توسعه یک کشور در نظر بگیریم، محور تولید را زمینه های مهندسی تشکیل داده و زیر بنای مهندسی و وجدان حرفه ای (اخلاق مهندسی) است. در عصر جدید با کاهش توجهات به امر استحکام و زیبایی بناها مردم و متخصصین عوامل گوناگونی را بر این امر موثر می دانند. بسیاری از افراد بر این عقیده اند که مهندسان از آنچه به عنوان وجدان کاری آموخته اند را صادقانه در طرح های خود انجام نمی دهند. پس با این سوال روبرو خواهیم شد که آیا ناپایداری بر اخلاق مهندسی می تواند عاملی بر طراحی ناموفق در امر مهندسی باشد؟ در این مقاله سعی گردیده تا بر پایه ی تعریف مفهوم صداقت در امر اخلاق معماری به ارائه ی یک چارچوب فکری مناسب به منظور تحقق تصمیم گیری های سودمند در زمینه ساخت و سازهای شهری و کنترل اصول اخلاقی معماری آن توسط معماران بپردازیم.