استقرار شهرداری دیجیتال در کلانشهر تهران راهبرد مدیریت شهری به منظور رسیدن به اهداف دولت الکترونیک

شهر دیجیتال عبارت از شهری است که اداره امور شهروندان شامل خدمات و سرویس های دولتی و سازمان های بخش خصوصی به صورت برخط (آنلاین) و به صورت شبانه روزی و در هفت روز هفته باکیفیت و ضریب ایمنی بالا و با بهره گیری از ابزار فن آوری اطلاعات و ارتباطات (ict) و کاربردهای آن انجام می شود. شهر دیجیتال ما را از دنیای تک بعدی شهرهای سنتی و امروزی خارج کرده و به دنیای جدیدی راهنمایی خواهد کرد، دنیایی دوبعدی که دستاورد فناوری های نوین اطلاعات و ارتباطات می باشد. در گذر این زمان و در این حرکت روبه جلوی فناوری ما در آینده ای نه چندان دور دنیای سه بعدی را شاهد خواهیم بود که حتی تصور آن در حال حاضر برایمان ناممکن است. این پژوهش به منظور بررسی موانع و چالشهای موجود درراه استقرار شهرداری دیجیتالی کلانشهر تهران صورت پذیرفته است؛ و به دنبال این پاسخ به این مساله است که چگونه پارامترهای مربوط به موانع و چالشهای موجود بر سر راه تحقق شهرداری هوشمند و الکترونیک باید طراحی و تنظیم گردند. با توجه به اینکه در این پژوهش تلاش شده است تا تاثیر بین متغیرها یا همان روابط علّی بین متغیرهای مدل مورد بررسی قرار گیرد این پژوهش ازنظر ماهیت و روش در دسته تحقیقات علّی قرار میگیرد؛ همچنین این پژوهش ازلحاظ هدف شناختی یک پژوهش کاربردی است؛ و مبنای پژوهش کمی است. روش جمع آوری داده ها کتابخانه ای- میدانی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارشناسان ادارات مرتبط با فناوری اطلاعات در استان تهران بود. با توجه به تعداد جامعه آماری (264) و جدول مورگان، حجم نمونه 148 نفر محاسبه شد و پرسشنامه ها در بین نمونه اماری توزیع گردید. بر اساس آزمون تی تک نمونه ای و نتایج حاصل نرم افزارspss نشان داد که موانع موجود درراه تحقق و استقرار شهرداری دیجیتال کلانشهر تهران از جمله، موانع مدیریتی، موانع آموزشی، موانع اقتصادی، موانع فنی، موانع فرهنگی، موانع سیاسی و موانع زیر ساختی تاثیر مثبت و معناداری بر روی عدم تحقق شهرداری هوشمند و دیجیتال دارند.