مدیریت شهری در کلان شهر های ایران با رویکرد شهرداری اسلامی - ایرانی

روﻧﺪ روﺑﻪ رﺷﺪ ﺷﻬﺮﻧﺸﻴﻨﻲ در اﻳﺮان و ﻫﻢﻧﺸﻴﻨﻲ ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎ و ﮔﺮوهﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ و ﺗﺒﺪﻳﻞ رواﺑﻂ روﺳﺘﺎﻳﻲ ﺑﻪ رواﺑﻂ ﺷﻬﺮی ﺿﺮورت ﺑﺎزﺗﻌﺮﻳﻒ ﺗﻌﺎﻣﻼت ﻛﻨﺸﮕﺮان ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ و ﺑﺎ ﻧﻬﺎدﻫﺎی ﺷﻬﺮی را در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻬﺮی ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎی ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ روزآﻣﺪ و ﺑﺎ ﺿﻤﺎﻧﺖ اﺟﺮاﻳﻲ ﻗﻮی ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲدارد.در ﻋﻴﻦﺣﺎل ﻧﻘﺶ اﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺣﺼﻮل ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﻳﺪار، ﺗﺒﺪﻳﻞ اﻧﺴﺎن ﺷﻬﺮﻧﺸﻴﻦ ﺑﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪ، ﻇﻬﻮر ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺪﻧﻲ و اﻧﺴﺎن ﻣﺪرن، ﻣﺼﻮنﺳﺎزی ﺷﻬﺮ از ﻣﺨﺎﻃﺮات، ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻣﺤﻴﻂ ﺷﻬﺮی از ﻳﻚ ﺳﻮ و از ﺳﻮی دﻳﮕﺮ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎی ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﻮﺟﻮد در ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﺷﻬﺮی، وﺟﻮد اﺻﻞ اﺻﻄﻜﺎک ﻣﻨﺎﺑﻊ، ﭘﻴﺸﻲ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﻬﺮﻧﺸﻴﻨﻲ ﺑﺮ ﺷﻬﺮﺳﺎزی ﻏﻔﻠﺖ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻋﻠﻤﻲ داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ از ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ رﺷﺘﻪ ﻧﻮﭘﺎ، ﻧﺎآﺷﻨﺎﻳﻲ اﻛﺜﺮ ﻣﺪﻳﺮان ﺷﻬﺮی، ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺣﻘﻮﻗﻲ و ﺷﻬﺮﻧﺸﻴﻨﺎن ﻛﺸﻮر ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﻘﺮرات ﺷﻬﺮی و...از اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺎزﺷﻨﺎﺳﻲ و ﺑﺎزﺗﻌﺮﻳﻒ اﻳﻦ ﺣﻘﻮق و ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣﻜﺎﻳﺖ دارﻧﺪ.متاسفانه در چندین سال اخیر به خاطر نفوذ سبک مدیریت و ساختاری غربی و تقلید از آن مدیریت و ساختار شهرهای کشورمان هم با توجه به اسلامی بودن آن دچار مشکل شده است.چرا که فرهنگ و اعتقادات مردم این کشور با این ساختار ناهماهنگ است.این درحالیست در عصر جدید هم می توان با بهره وری از امکانات و تکنولوژی به روز مدیریت شهر ها را به سبک مدیریت اسلامی به بهترین شکل اداره کرد و چرا که دین مبین اسلام در هر زمینه ای بهترین نظر ها و بهترین سبک ها را ارائه می دهد و این قطعا با اعتقادات و سبک زندکی و فرهنگ مردم مسلمان ایران ساز گار تر است.در این مقاله به بررسی مدیریت شهر ی و مدیریت شهری اسلامی با توجه به ابعاد و انواع و ارکان و بیان مبانی و ضرورت این نوع مدیریت پرداخته شده است.