قیاس دو معماری طبیعت گرا: ارگانیک رایت و پرش کیهانی جنکز

امروزه سبک های معماری متنوعی شناخته شده اند که برخی نسبت به هم قابل تمایز هستند و برخی نیز نقاط مشترک فراوانی دارند، به طوریکه فهم تمایز میان آنها دشوار است. معماری «ارگانیک» یا معماری اندام وار یا بیومورفیسم یک فلسفه در معماری است که به ترویج هماهنگی بین انسان، طبیعت و معماری می پردازد. در این سبک، ساختمان و محیط، یک ترکیب متحد و یکپارچه هستند. در واقع، معماری ارگانیک به درآمیختن بنا با طبیعت تاکید دارد. فرانک لوید رایت پدر معماری ارگانیک است. با پیدایش علوم جدید مانند دینامیک غیرخطی، علوم آشفتگی، پیچیدگی و هندسه نااقلیدسی، علم مدرن و جهان ریاضی گونِ مدرن مورد شک قرار گرفت. به واسطه ی نظریه ی نسبیت انیشتین و اصل عدم قطعیت هایزنبرگ، مبانی جهان مکانیکی نیوتون زیر سوال رفت. یکی از سبک هایی که بعد از این انقلاب فکری به وجودآمد معماری «پرش کیهانی» است. در این سبک، طبیعت و مجموعه ی بزرگ تر از آن، یعنی «کیهان» ارزشمند شمرده می شوند و به همراه علوم جدید، الگویی برای طراحی معماری می گردند. چارلز چنکز بزرگ ترین نظریه پرداز این سبک در ابتدا نام معماری «ارگانیک 2» را برای آن انتخاب کرد، ولی بعدها آن را به معماری «پرش کیهانی» تغییرداد. در این پژوهش به روش مطالعات کتابخانه ای، مبانی و ویژگی های معماری ارگانیک رایت و معماری پرش کیهانی جنکز را شناسایی می کنیم و نمونه ای موردی از هر سبک می آوریم. با قیاس هر دو سبک به این نتیجه می رسیم که آنها در کنار شباهت ها، تفاوت های فاحشی نیز دارند.