تاثیر اندرکنش خاک و سازه بر پاسخ لرزه ای سازه های جداسازی شده تحت اثر زلزله های حوزه نزدیک و حوزه دور

یکی از روشهای موثر برای طراحی لرزه ای سازه های مقاوم در برابر زلزله، جداسازی لرزه ای است. مطالعات انجام شده در مورد اثر خاک در عملکرد سازه ها بیشتر در حوزه اثر ساختگاه انجام گرفته و به پدیده اندرکنش خاک- سازه کمتر توجه شده است. فرض پایه صلب و صرفنظر کردن از اثر اندرکنش خاک- سازه در طراحی این سازه ها، منجر به ارزیابی پاسخهای نادرست به خصوص در خاکهای نرمتر می شود. این اثر در زلزله های حوزه نزدیک بیشتر است. در این مطالعه به بررسی تاثیر اندرکنش خاک و سازه بر پاسخ سازه های دارای جداساز لرزه ای پایه پرداخته می شود. مدل های مورد نظر، قابهای فولادی خمشی4و 8 طبقه، در چهار حالت سازه بدون جداساز روی فونداسیون صلب، سازه جداسازی شده روی فونداسیون صلب، سازه بدون جداساز روی خاک و سازه جداسازی شده روی خاک می باشد. مدلسازی خاک بستر با استفاده از روش المان محدود در نرم افزار abaqus صورت گرفته است. نتایج بررسی ها نشان می دهد در نظر گرفتن تاثیر خاک باعث افزایش بزرگنمایی شتاب طبقات می شود. لیکن پاسخ شتاب سازه های جداسازی شده به تغییرات نوع خاک نسبت به سازه های پایه ثابت کمتر حساس می باشد. در قابهای جداسازی شده، تغییرات اندکی در میزان جابه جایی جانبی نسبت به تراز پایه برای خاکهای سخت تر دیده می شود ولی در خاک نرمتر این مقدار قابل ملاحظه است. همچنین جابه جایی میان طبقه ای در قابهای جداسازی شده در مقایسه با قابهای بدون جداساز کاهش یافته است.