ارزیابی سیاست‌های قیمت‌گذاری بنزین

افزایش مصرف سوخت در بخش حمل و نقل و سفرهای شهری موجب افزایش آلودگی هوا و افزایش تعداد تلفات انسانی ناشی از آن شده است. جهت کاهش مصرف سوخت می‌توان از سیاست‌های سهمیه‌بندی سوخت یا افزایش قیمت سوخت و یا اجرای هم‌زمان این دو سیاست استفاده نمود. هدف این مقاله، ارزیابی و مقایسه سیاست‌های سهمیه‌بندی سوخت، افزایش قیمت سوخت و سیاست سهمیه‌بندی و افزایش قیمت هم‌زمان سوخت می‌باشد. این ارزیابی و مقایسه با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (ahp) انجام شده است. مقادیر اوزان معیارها و گزینه‌های ارزیابی با استفاده از نرم‌افزار expert choice محاسبه شده‌اند. براساس نتایج بدست آمده، موثرترین معیارهای ارزیابی به ترتیب معیارهای رضایت عمومی شهروندان، نرخ تورم، عملکرد ترافیکی و زیست محیطی بودند. گزینه سهمیه‌بندی سوخت با کسب امتیاز 0/51 به عنوان مناسب‌ترین سیاست قیمت‌گذاری سوخت انتخاب شد و گزینه‌های افزایش قیمت سوخت و سهمیه‌بندی و افزایش قیمت هم‌زمان سوخت به ترتیب با کسب امتیازات 0/27 و 0/21 در رتبه‌های دوم و سوم قرار گرفتند.