مزایا و شیوه ی ارائه معماری سنتی ایرانی در معماری مدرن و معاصر

معماران سنتی ایرانی با آمیزه های اسلامی، محرمیت را در قرارگیری، طراحی تمام قسمتهای بناها خصوصا خانه ها در سرفصل کار خود قرار دادند. این معماران، بسیار با فراست و هنرمندانه، با بکارگیری انواع حیاط مرکزیها ،گیاهان، حریم خانواده را از محل رویت نامحرمان مصون میداشتند و محیطی محفوظ و در عین حال، فرح بخش برای ساکنین ایجاد می کردند. ولیکن ما در عصر کنونی کمترین بهره را از خانه های خود می بریم، بدلیل اینکه الزاما به خاطر مشکلات مادی، آپارتمان نشین هستیم، که اغلب بدون توجه به اصول معماری پایدار و نیاز فطری انسان به طبیعت و بهره مندی از نور آرامش بخش، با کنارگذاشتن معماری سنتی ایران، بدون اینکه جای ارکان حذف شده سنتی، عناصر دیگری، متناسب با کاربرد آنها جایگزین شود، سازمان دهی شده اند. که اغلب با تقلید صرف از معماران غیر ایرانی و بدون توجه به اقلیم و همچنین، فرهنگ و تمدن ایرانی، طراحی و ساخته شده اند.در این مقاله، سعی شده، با روشهای تحقیقی- تحلیلی- کتابخانه ای، و بررسی کتب و مقالات مرتبط و همچنین تحلیل چند جانبه، برخی ارکان وعناصر خانه های سنتی (از جمله تناسبات، پنجره ها، گیاهان،حیاط ،حوض) را مورد قرار داده و با توجه به دستاوردهای نوین و شرایط فعلی،به منظور بیشترین استفاده از طبیعت، و با مورد توجه قراردادن خانه های سنتی ایرانی، راه حلهایی ارائه گردد. که با این موارد می توانیم، در راه توسعه پایدار و به تبع آن معماری پایدار، قدم برداریم.