خانۀ اَمیرنِظام گَروسی (تبریز: دورۀ قاجار)

خانه‌‌ در دورۀ قاجار یک نوع عملکرد الگویی برای زندگی بوده که با ویژگی‌‌های سلسله‌‌مراتب الگوهای معماری بهره‌‌مند بوده است. دودمان قاجاریه یکی از زیربنایی‌‌ترین الگوهای در خلق مسکن در ایران به‌‌حساب می‌‌آید و می‌‌توان آن را جزئی از اَصل‌‌های پایه و مهم و موثر در فرهنگ و جامعۀ ایرانی به‌‌حساب آورد. هم‌‌چنین خانه مکانی برای آرامش روح انسان با درک فضایی، می‌‌توان مدنظر قرار داد. خانۀ اَمیرنِظام گَروسی هم‌‌چون یکی از خانه‌‌های ارزشمند حکومت قاجاری در شهر تبریز می‌‌باشد که دارای ویژگی‌‌های بسیاری بوده و جزوء بناهای مهم که خود اَمیرنِظام گَروسی در زمان ناصرالدین‌‌شاه بنا کرده که امروزه با یک تغییرکاربری سازگار به موزۀ قاجار مشهور و نمونۀ کامل یا مجموعۀ بی‌‌نظیر از خانه‌‌های قاجاری به تماشای تماشاگران به نمایش گذاشته است. روش تحقیق پژوهش حاضر بااستفاده از روش توصیفی – تحلیلی، با تجزیه‌‌وتحلیل کالبد ساختار عملکردی فضاهای خانه‌‌‌‌های قاجار و تاثیرگذاری آن در معماری ایران با انطباق‌‌کاربری امروزی مورد بحث و با مطالعۀ کتابخانه‌‌‌‌ای و اسنادی داده‌‌ها استخراج گردیده درنتیجه می‌‌توان بیان نمود که نقش خانه‌‌‌‌های قاجاریه در زندگی انسان ایرانی نقشی پدیداری در معماری ایران بوده و یکی از جایگاه‌‌های والا با سایر دوره‌‌های قبل می‌‌توان لحاظ نمود. و در راهبرد کیفی از شیوۀ مدل‌‌سازی arp (تعیین سن بنا)، برخوردار بوده است.