بررسی و تعیین قابلیت‌های حوضه آبخیز لسبو جهت کاربری‌های چندگانه با استفاده ازgis

الگوی نامناسب استفاده از سرزمین منجر به پیدایش بحرآن‌های زیست‌محیطی شده است بنابراین آمایش سرزمین علمی است که با توجه به ویژگی‌های اکولوژیک سرزمین، نوع استفاده بهینه از سرزمین را مشخص می‌سازد.هدف از این مطالعه ارزیابی اکولوژیکی حوضه آبخیز لسبو با مساحت25/144کیلومترمربع در استان گیلان جهت تعیین قابلیت‌های مختلف می‌باشد.ابتدا نقشه‌های پایه اطلاعاتی شامل نقشه‌های شکل زمین(طبقات ارتفاع از سطح دریا، درصد شیب، جهت شیب)،تیپ خاک،تیپ و تراکم پوشش گیاهی در محیطarc gis 10.2 با توجه به مرز حوضه تهیه سپس به صورت دوتایی با هم ترکیب و در نهایت نقشه واحدهای زیست محیطی نهایی به دست آمد.ارزیابی بر اساس کاربری‌های کشاورزی و مرتع‌داری، جنگلداری، تفرج گسترده و متمرکز، آبزی‌پروری، توسعه شهری و روستایی و حفاظت انجام شد و در نهایت سه کاربری تفرج گسترده71/41، جنگلداری5/33 درصد و کشاورزی و مرتع‌داری با8/24درصد، به ترتیب بیشترین مساحت حوضه را به خود اختصاص دادند.مقایسه کاربری فعلی و توان اکولوژیک منطقه نشان می‌دهد جهت دستیابی به شرایط بهینه، باید 39درصد از اراضی کشاورزی و مرتعی کاهش و به کشت گونه‌های جنگلی اختصاص داده شود. با توجه به پتانسیل بالای اکثر سطح منطقه و کوهستانی بودن حوضه و جلوگیری از تخریب سرزمین و بهره‌برداری پایدار از منابع کاربری جنگلداری و تفرج گسترده پیشنهاد می‌شود.