تبیین معیارهای پایداری اجتماعی و تاثیر آن بر رضایت‌مندی ساکنین مجتمع‌های مسکونی

برای رسیدن به مفاهیم و ارزش‌های پایدار بایستی به بطن آن وارد شد و اصول آن را دریافت. این رویکرد طی دهه اخیر به‌طور قابل‌توجهی رشد کرده است. از این‌رو رضایت‌مندی ساکنین که از مهم‌ترین دغدغه‌های معماران است، متاسفانه به دلیل عوامل سودجویانه برخی افراد باعث مشکلات فرهنگی، اجتماعی، بومی گردیده است. بررسی نمونه‌هایی از ساختمان‌های پایدار مشخص می‌سازد که اگر طراحان به تمام عوامل تاثیرگذار بر پایداری یک بنا تمرکز نمایند و با طراحی بناهایی که با محیط خود دوستانه‌تر برخورد می‌کنند و اغلب ارزش‌های پایداری اجتماعی و فرهنگ را رعایت می‌نمایند، می‌توان در این رویکرد تاثیر طراحی بر تحقق اهداف والای انسانی- اجتماعی و محیطی را شاهد بود که خود بیانگر ضرورت تحقیق هست. هدف از ارائه این پژوهش شناخت مفاهیم و ارائه راهکارهایی جهت رضایت‌مندی ساکنین در مجتمع‌های مسکونی است. در پاسخ به این سوال که آیا پایداری اجتماعی در رضایت‌مندی ساکنین تاثیرگذار است باید چنین عنوان نمود که یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های پایداری اجتماعی احساس امنیت ساکنین بوده است. روش تحقیق این پژوهش برم بنای روش توصیفی- تحلیلی می باشد و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای و تحلیل محتوا است و در ابتدا به بررسی ادبیات موضوع پرداخته و سپس محتوای آن‌ها را مورد تحلیل قرار می‌دهیم؛ و درنهایت، اصول نظری پایداری مجتمع‌های مسکونی تعیین شود. درنتیجه در خصوص تاثیر رعایت اصول پایداری اجتماعی در طراحی و نقش معنادار آن با عرصه‎های گروهی در مجتمع‎های مسکونی و تاثیر بسزای آن در رضایت‌مندی ساکنین مجتمع‌های تجاری نسبت به جمع‌بندی پژوهش اقدام می‌گردد.