تغییر کاربری بناهای قدیمی ایرانی روشی کارآمد جهت ارتقاء تعاملات اجتماعی جامعه

در گذشته ارتباط مردم با یکدیگر بیشتر بود. ولی امروزه با توجه به ظهور فناوری‌های جدید و افزایش جمعیت و تغییر سبک زندگی تعاملات اجتماعی جامعه کاهش یافته است تغییر کاربری بناهای قدیمی ‌که از مدت‌ها قبل برای حفظ هرچه بهتر آن بنا انجام می‌گرفته است، یکی از راه‌هایی است که ‌می‌تواند زندگی امروز شهروندان را با گذشته پیوند دهد و سبب باززنده‌سازی بناهای قدیمی‌که برخی از آن‌ها در گذشته محل تعاملات افراد جامعه بودند شود. وجود بناهای اجتماع‌پذیر در تاریخ معماری سنتی ایران که خود نیز نشان‌دهنده‌ی ارزش زندگی جمعی در ایران بوده‌است ما را بر این می‌دارد که به آن بناها توجه کرده و در جهت ارتقاء دوباره تعاملات در آن‌ها گام داشته شود. در پژوهش حاضر به بررسی مولفه‌های تعاملات اجتماعی و نمود آن در معماری سنتی ایرانی پرداخته خواهد شد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و مقایسه‌ای است. نتایج نشان‌دهنده آن است که برخی از مولفه‌های تعاملات اجتماعی همچون هویت و حس تعلق، ارتباط با گذشته، مقیاس انسانی، آسایش اقلیمی‌و محیطی، جذابیت و تسهیلات فضایی، ارزش‌ها و فعالیت‌های مشترک و ایمنی و امنیت از ویژگی‌های مهم بناهای سنتی ایرانی در جهت ارتقاء تعاملات اجتماعی هستند.