بررسی عوامل موثر بر حس تعلق به مکان در فضاهای دانشگاهی (نمونه موردی: دانشگاه آزاد لاهیجان، دانشگاه اندیشمند لاهیجان، دانشگاه دیلمان لاهیجان)

جوانان برای مشارکت در امور مهم جامعه در دانشگاه ها آموزش می بینند و به شکوفایی، خلاقیت و نوآوری که سه واژه ارزشمند در جهت پیشرفت کشور است، می پردازند. طراحی محیط آموزشی می تواند تاثیر فراوانی بر کیفیت این دوره داشته باشد به همین علت بسیار حائز اهمیت می باشد. امروزه یکی از مهم ترین راهکارهای کیفیت بخشی به فضاهای عمومی ایجاد حس تعلق به فضا می باشد که سبب حضور افراد در فضا می گردد. با توجه به اهمیت این حس در ارتقای کیفیت فضای طراحی شده و با توجه به آن که کالبد به همراه متغیرهای فرم و ساماندهی اجزاء ، به عنوان مهم ترین عوامل در شکل گیری حس تعلق محیط ارزیابی می شود، در این تحقیق، پس از تبیین ابعاد مختلف حس تعلق به مکان، به بررسی نقش عوامل کالبدی و محیطی در سه محیط آموزشی که شامل دانشگاه آزاد لاهیجان، دانشگاه اندیشمند لاهیجان و دانشگاه دیلمان لاهیجان است پرداخته می شود. در این پژوهش در ابتدا مطالعات به صورت توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد. در مرحله بعد در کنار مطالعات میدانی، پرسشنامه جهت دستیابی به شاخصه های جزیی‌تر و مهم در افزایش حس تعلق به مکان در محیط های آموزشی با روش لیکرت طراحی شد. اطلاعات پرسشنامه از نرم افزار اکسل استخراج و نتایج به صورت نمودارهای کیفی تجزیه و تحلیل شد که نتایج حاکی از آن است که ایجاد حس تعلق در محیط های دانشگاهی با در نظر گرفتن مولفه های کالبدی، موجب تقویت یادگیری و ایجاد انگیزش و همچنین تاثیر مثبتی در علاقه مندی به ماندن در محیط را به همراه دارد. وجود فضاهای بدون عملکرد آموزشی (فضای حیاط، گلخانه، فضای تشکل دانشجویی، لابی) در دانشگاه ها باعث ارتقای حس تعلق در مکان می گردد.