شناسایی شاخص های توسعه شهر پایدار با تاکید بر پایداری زیست محیطی

توسعه پایدار یکی از جامع ترین مفاهیم در دهه های اخیر می باشد این واژه در مفهوم گسترده آن به معنی اداره و بهره برداری صحیح و کارا از منابع مالی، نیروی انسانی و... برای دستیابی به الگوی مصرف مطلوب است که با به کارگیری امکانات فنی، ساختار و تشکیلات مناسب برای رفع نیاز نسل امروز وآینده به طور رضایت بخش امکانپذیر می شود. توسعه پایدار نه فقط بهبود نسل حاضر بلکه نسل های آینده را نیز را در نظر دارد. در واقع، توسعه پایدار حالت تعادل و توازن میان ابعاد مختلف توسعه است که هدف آن بهبود بخشیدن به شرایط کیفی زندگی انسان است. دستیابی به توسعه پایدار شهری به منظور بهره برداری مناسب از منابع و ایجاد رابطه متعادل و متوازن میان انسان، اجتماع و طبیعت، هدف نهایی برنامه ریزان و مدیران توسعه شهری می باشد. توسعه پایدار شهری امروزه به عنوان مفهومی بسط یافته و نهادینه شده، چارچوب کلی تحلیل وضعیت سکونتگاه ها را در اختیار دارد و مشکلات زیست محیطی یکی از اساسی ترین مسائل شهرهای امروزی و حاصل تعارض و تقابل آن ها با محیط طبیعی است. نتیجه ی این روند عدم تعادل و ناسازگاری میان انسان و طبیعت و به هم خوردن روابط اکوسیستم خواهد بود. لذا دراین پژوهش سعی شده با نگاهی آینده نگرانه و با توجه به مقوله بهینه سازی مصرف انرژی به بررسی الگوی شهری پایدار پرداخته و راهکارهایی چون حداقل سازی پیامدهای محیط زیست حداقل سازی مصرف منابع تجدید ناپذیر و .. را دراین زمینه ارایه داد. این پژوهش در فرآیندی توصیفی- تحلیلی ارائه شده است.